Çevrimdışı

Atom Tanımı

Atom Yunanca atomos, bölünemez anlamına gelir. Bir kimyasal elementin bütün özelliklerini taşıyan en küçük parçacığıdır. Gözle görülmesi imkânsız, çok küçük bir parçacıktır ve sadece taramalı tünel mikroskobu (atomik kuvvet mikroskobu) ile incelenebilir. Bir atomda, a yapılı çekirdeği saran negatif yüklü bir (elektron) bulutu vardır. Çekirdek ise pozitif yüklü protonlar Ğve yüksüz nötronlardan oluşur. Atomdaki proton sayısı elektron sayısınına eşit olduğunda (-ki bileşik yapmamış elementlerde böyledir) atom elektriksel olarak yüksüzdür. Elektron ve proton sayıları eşit değilse bu parçacık (iyon) olarak adlandırılır. İyonlar oldukça kararsız yapılardır ve yüksek enerjilerinden kurtulmak için ortamdaki başka iyon ve atomlarla etkileşime girerler.

Bir atom, sahip olduğu proton ve nötron sayısına göre sınıflandırılır: atomdaki proton sayısı kimyasal elementi tanımlarken, nötron sayısı da bu elementin izotopunu tanımlar. Her elemetin radyoaktif bozunma veren en az bir izotopu vardır.

Elektronlar belirli enerji seviyelerinde bulunur ve foton salınımı veya emilimi yaparak farklı seviyeler arasında geçişlerde bulunabilirler. Elektron, elementin kimyasal özelliklerini belirlemesinin yanısıra atomun manyetik özellikleri üzerinde de oldukça etkilidir.


Aristoteles'in (M.Ö. 384-322) maddeye bakışı, kendinden önce yaşamış olan filozoflara olan tepkisini ifade eder. O, Empedocles'in düşüncesine katılmış ve her şeyin dört ana maddeden yapıldığını savunmuştur. Bu dönemi izleyen çağlarda bu düşüncelere bir ilave yapılmadı, ilk kez 19. yüzyılda John Dalton modern atom kavramını ortaya attı. Dalton, kimyasal reaksiyonlarda maddenin tam sayılarla belirlenen oranlarda tepkimeye girdiğini gösterdi ve maddelerin atom denen sayılabilir ama bölünemez parçalardan yapıldığını ifade etti. Buna ek olarak, atomların ağırlıklarını ortaya koyan bir çizelge hazırladı.

J.J. Thomson 1897 yılında elektronu keşfetti. 1900'lü yılların başlarında Ernest Rutherford günümüz atom modelinin temelini teşkil eden yapıyı ortaya koydu: atomun, kütlesinin büyük bir kısmını oluşturan bir çekirdek ve bu çekirdek etrafında dönen elektronlardan oluşmaktadır. Rutherford çekirdeği oluşturan pozitif yüklü parçacığa proton adını verdi.

1932 yılında Chadwick nötronu buldu. Daha sonra kuantum teorisi doğrultusunda Niels Bohr, Bohr atom modelini ortaya attı ve elektronların belli yörüngelerde bulunabildiğini ve bunun Planck sabiti ile ilgili olduğunu ifade etti.NİELS BOHR'un modeli ise modern atom teorisine en yakın modeldir.Bohr'a göre elektronlar çekirdeğin çevresinde rastgele yerlerde değil,çekirdekten belirli uzaklıklarda bulunan katmanlarda döner.Bohr da tasarladığı bu modelle Nobel ödülüne de layık görüldü.

Alıntı.

 

Çevrimdışı

İsa'dan 450 yıl önce Democritus Yunanca bölünmez anlamı olan ATOM kelimesini, maddenin bölünemeyecek en küçük parçası için kullandı. Uzaktan bir sahile baktığınızda kumsal adını verdiğimiz kumların yakından bakılınca küçük tanelerden oluştuğunu ve tüm maddelerin bölünemez taneciklerden oluştuğunu söyledi. Bir su damlasının bile defalarca bölündüğünde, sonunda suyun tüm özelliklerini taşıyan ve artık bölünemeyen taneye ulaşılacağını söyledi. İşte bu atomdu.

200 sene sonra yine bir yunanlı olan Aristo, maddenin sonsuza dek bölünebileceğini ve son bir yapısı olmadığını söyleyerek, insanları 2000 yıl kandırdı.
Çünkü Aristotales, Democritus ve onunla aynı düşüncede olanlardan daha karizmatik bir kişiydi. Uygar dünyayı bu yanlış düşüncesi ile 2000 yıldan fazla süre, o biçimlendirdi.

1800 yılında İngiliz öğretmen John Dalton, Democritus'un atom kavramının doğru olduğunu gördü. Ama onun atomları bugünkü biçimde değildi, doğal olarak. Küçücük toplardı.
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


100 seneye yakın bir süre sonra yine bir İngiliz Sir J.J. Thomson kesilemeyen , bölünemeyen her bir atomun içinde elektron denen tanecikler olduğunu söyledi. Hani, içinde üzümler olan top kek var ya böyleydi onun atomu. Buna üzümlü kek modeli denir.
Bilimin deney ve teknolojinin olanakları bu varsayımı sorgulamak için henüz yeterli değildi o yıllar. Çok eski sanmayın, 110 sene önce.
Cambridge'in Cavendis labaratuvarında çalışan fizikçi Thomsondan sonra aynı yerde, ardılı Ernest Ruthrford, ince altın levha ve radyaaktif maddelerin yaydığı alfa tanecikleri ile yaptığı deneylerle üzümleri topun içinden çıkardı.
Onun atom modeli, şimdi bizim ülkede liseyi bitirmişlerin dahi kafasındaki, özekte proton ve nötronlardan oluşan çekirdek ve bunun etrafında yörüngelerinde dönen elektronlardan oluşan atom.

Atom böyle değil tabii, Bohr'un atom modeli var sonra. Daha sonra kuantum atom modeli geliyor. Gelecekte de geleceğin atom modeli olacak.
Bugünkü modelde elektronlar, olması muhtemel bulutsular içinde, ve bu bulutsular içinde ne zaman nerede oldukları ve hareketleri belirsiz.
Şimdi bunları yazdığımız bilgisayarlar, cebimizdeki telefonlar, bu atom modelinin bildiğimiz özellikleri ile var ve çalışıyorlar.
Bildiğimiz demesek daha doğru olacak uygar ülkelerin ilkokul çocuklarına öğretilen atom modeli ile.
Bizim okumuş çoğunluğun kafasındaki atom, 80 yıl önceki Rutherford modeli.