Histeri; acı veren, duygu yüklü bir düşüncenin baskı altına alınması sonucu kötürümlük ya da duyum bozukluğu gibi bedensel belirtilere çevrildiği sinirsel hastalıktır. Tıp tarihinde çok sık rastlanan ve üzerinde çok tartışılan bir hastalıktır. Histeri, hastanın gerçekliği yenememesi ve bu başarısızlıktan doğan çatışmayı, aslında gerçek olmasa da hastanın gerçek kabul ettiği birtakım düşünceler yoluyla çözümleme çabasından ortaya çıkar. Belirtileri; bellek, bilinç, zekâ, davranış ve algı bozukluklarıdır. Dikkat çekme isteği, canlılık, bencillik, bağımlılık ve aşırı duygusal tepki eğilimi gibi kişilik özellikleriyle histerik kişilik arasında ilişki kurulmaktaysa da hastaların yalnızca ufak bir kesimi bu kişiliğe sahiptir. Geçmişte kafa zedelenmesi ya da merkezi sinir sisteminde organik hastalık, hastalarda özellikle bellek yitimi ve kaçınma durumlarına karşı eğilim yaratır. Histeri belirtileri herhangi bir ruh hastalığına da eşlik edebilir. Bu durum özellikle çöküntü için geçerlidir. Yapılan araştırmalar temelde çöküntülü hastaların üçte birinde histeri belirtileri varlığını ortaya koymuştur.

Tedavi, temeldeki sorunun giderilmesiyle olasıdır. Ancak yeni başlayan olaylarda genel durum olumludur; hastaların yaklaşık üçte ikisi bir yıl sonra belirtilerden kurtulurlar. Kalan üçte biriyse daha karamsar bir durum gösterir ve beş yıl sonra tüm grubun dörtte biri hâlâ histeri belirtilerinden kurtulamamıştır. Zaman geçtikçe bu hastalarda şizofreni ya da sara gelişebilir.