Çevrimdışı

Norm Ender, yeni nesil rap’çileri karşısına aldı. Ezhel ve Ben Fero gibi anaakımda gitgide yükselen yıldızların yanında, Ceza ve Killa Hakan gibi ikonlar da ‘hip hop elden gidiyor’ tartışmasının ortasında. ‘Diss’ kültürü, ‘hangi Türkçe rap’ kavgasında yeni bir boyut alıyor.

Bir süredir rap ortamlarından uzak kalan Norm Ender’i bugünlerde rahatsız eden bir şeyler var. Yokluğunda civcivlenen hip hop âlemine ders verme niyetiyle yazılan ‘Mekânın Sahibi’ şarkısı, ‘diss’ mevzuunu yeniden canlandırdı.


En retro haline vâkıf olan eski topraklar, bu diss olayının sahnede ‘freestyle’ından ekip ve plak şirketi ordusuyla albüm albüm yüklenme versiyonuna kadar her halini iyi hatırlar.
Sagopa Kajmer-Ceza, Kolera-Ayben, Sansar Salvo ve Kadıköy Acil olayları, Fuat vs. yeni çıkan bütün ‘bebeler’ derken şimdi Kadıköy’de birbirine girenler, No.1’i küstürenler, Khontkar’ı darp edenler diye kavga sürüyor.


Fakat Norm Ender’in kişisel husumetlerden öte, daha ulvi bir görevle, kendine ‘kral’ diyen ‘kitle’si tarafından hepimizi Ben Fero’dan kurtarmak için gönderilmiş gibi bir hali var.
Ender, Ben Fero ve Ezhel gibi popüler rap’çilerin işin özünü kaçırdığını, toplumsal mesajdan, rap’in ruhunu şekillendiren isyandan, yerel, kişisel hikâyelerden ve dolayısıyla samimiyetten uzaklaşıp ‘nesnelleştiğini’ iddia ediyor.
‘Mekânın Sahibi’ klibinde, “Onlara ayna tuttum” dediği ilk 1 dakika 48 saniye boyunca Ben Fero videolarıyla, Ezhel’in “Sosis ve salam” ve “Polisten kaç” sözleriyle, Burry Soprano’nun ‘Mary Jane’iyle dalga geçiyor.


Eski babalar huzursuz
Bu, ‘eski okul’ rap’çilerde genel bir huzursuzluk. Yeni kuşağın popülaritesini artırmasıyla Fuat Ergin gibi abilerin de cıkcıkladığı, ‘fazla eğlendiniz gençler’ tavrı seziliyor.
Özellikle ‘trap’ türünün yaygınlaşmasıyla ortaya çıkan bu “Milli rap’imiz elden gidiyor” kaygısı bir tek Norm Ender’e özgü değil.
İşin tuhaf yanı, 1990’larda Atlanta sokaklarında torbacıların, müptezellerin evinden sokağa yayılan müzik türünün Türkçe rap’e sızmasının lordlar kamarasını rahatsız etmesi.


Türkçe rap de Gesi Bağları’nda doğmadığına, Amerika’nın tam kalbinden Run DMC’lerle, 2Pac’larla bizim buralara ulaştığına göre, ‘Çok Amerikanlaştınız’ tartışmasında bir tutarsızlık var gibi duruyor.
Son zamanlarda Ezhel gibi inanılmaz taze, kendine has bir üslupla ilham verici etkisi su götürmez bir yetenek varken, yeniye toleransın dozunu yükseltmek lazım.
Üstelik mevzu yerelleşme olunca bu bereketli çeşitlilik ortamı arabesk rap’inden trap’ine, melankoliğinden ‘kop kop’çuluğa, en yasaklı politik duruşundan en ayyaş uyuşukluğa geniş bir skalaya izin veriyor.


2000’lerin başındaki Sagopa-Ceza-Fuat-Killa Hakan hâkimiyetinin kırılmasına en çok bu işi yapanlar sevinmeli. Norm Ender ve Ezhel/Ben Fero atışması yine de bu işin şanından. ‘Diss’lemesiz, kardeş kardeş rap’çiliğin de pek tadı yok.
Her ne kadar Ceza, Ben Fero, Ezhel ve Killa Hakan’ın son şarkısı ‘Fight Kulüp’ün, ‘Mekânın Sahibi’nden bir ay önce kaydedildiği ve Ender’e cevapla ilgisi olmadığı defalarca açıklansa da, Ezhel’in son teklisi ‘Lolo’nun da ‘Fight Kulüp’ün de cevap olmasını istiyor insan. Bu sataşmalar kanlı bıçaklı olmadıkça rap’i besliyor, lafı gediğine oturtmak en çok hip hop’ın çocuklarına yakışıyor.


Alinti