[See]

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


“Maç anlatmaya başlarsa, ‘Duydum hayatım, öyle’ deyip geçiştiriyorum”

Biz birlikte maç izlemiyoruz. Maç sırasında yanında olmuyorum. Zaten sakin bir şekilde izlemesi mümkün değil. Ben de o sırada ya yemek yapıyorum ya dizimi seyrediyorum. Arada söyleniyor, benimle paylaşmaya çalışıyor, “şöyle oldu, böyle oluyor” diye maçı anlatıyor bana ama ben dinlemiyorum. “Duydun mu?” derse de “Duydum hayatım, aynen öyle” deyip geçiştiriyorum.

“O beni Beşiktaşlı sanıyor ama ben takım tutmuyorum”

Murat’la tanıştığımız zaman üzerinde Beşiktaş forması vardı zaten. Üçüncü ayımızda beni maça götürdü. İkinci yarıda gol atıldığında, tabii kaleler değişmiş, ben yanlış gole sevindim. “Sus, sus, n’apıyorsun! Dayak yiyeceksin şimdi” diye beni susturdu. Bir daha da beni maça götürmedi.
Bizim ilişkimiz futbol maçlarına göre şekillenir. Beşiktaş kaybettiyse biz o akşam kavga ederiz. Yendiyse mutlu bir gece geçiririz.
Dünyanın en ilgisiz kadınıyım futbola karşı. Hâlâ bana ofsaytı anlatıyor.
Ben takım tutmuyorum. Ama o sorarsa Beşiktaşlıyım. Ona “takım tutmuyorum” demeye cüret edemem.