En güzel ikinci kadın
 

En güzel ikinci kadın

İşteydi.
Gün boyu çalıştı,çırpındı,yoruldu.Kendine göre bir yığın sorunla uğraştı.
Nihayet mesai bitti.Gün akşam oldu döndü evine.
Yolda hayalini kurdu.
Mütebessim bir karşılama.
Hoş-beş.
Hazır sofra.
Çay.
Ayaklarını uzatıp dinlenecekti.

Hayal bu bedava,istediğin kadarını kur.Nefsin kadarını,aklın kadarını,yüreğin kadarını.Gem vuran mı var,kur kurabildiğin kadar.

Öyle yaptı.Neler düşündü, neler?
Heyecanlandı,bir an önce eve varmanın sabırsızlığını yaşadı bir an.Yol uzadı gözünde ama sonunda bitti vardı eve.
Zile bastı sabırsızlıkla,kapı açılmadı.
Kendi anahtarıyla açtı.
Herhalde elinde işi vardı,yetişemedi.
Kim bilir belki de sofrayı hazırlıyordur?

Girdi içeri.
Giriş kapısının karşındaki mutfak kapısından içeri göz attı,kimsecikler yok.
Paltosunu çıkardı,portmantoya astı,çantasını kenara bıraktı salona geçti.
Hanım koltukta oturuyor.

Sessizce yaklaştı.
Halbuki,zile bastı,içeri girerken seslendi,ayak sesleri.Geldiğini duymamış olması mümkün değildi.
Arkadan yaklaştı,saçlarından öptü.
Belli,morali bozuktu,çökmüştü.
Hayalleri de çöktü.Yolda düşündükleri bir anda bitti.

Şimdi eşini toparlama zamanı.
Yanına oturdu,ellerini tuttu,şefkatle gözlerinin içine baktı.Naif bir ses tonu ile,

''Biliyor musun'' dedi,''Dünyanın en güzel ikinci kadınısın''.

Şaşırdı kadın.Birden başını kaldırdı ve sordu.

'' Birinci kim''?

Kendinden emin cevap verdi adam.''Mutlu olduğun zaman,tebessüm ettiğin zaman sen''.

Tebessüm etti kadın.
Döktü içini,anlattı derdini.
Anlattıkça rahatladı,rahatladıkça mutlu oldu.

Hayat müşterekti,mutluluk gibi.Paylaştılar dertlerini,gönüller ferahladı,yuvaya mutluluk geldi.

Mutluluk hiçbir zaman tek başına olmamıştır.
Birlikte,karşılıklı sevgi saygı varsa öyle mümkündür mutluluk.

Doğru sorular,doğru cevap getirir.