IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

(Zaman zaman düşünmüşümdür.Eşimi kaybetmeseydim nasıl bir hayatım olacaktı diye ve şimdi bir sanattan diğer sanata koşturan ve başarılar elde eden bir kadın olarak )24 yaşında ki oğlumun hala bana ben normal bir anne istiyorum demesini hayretler içinde karşılıyorum.Çamaşır,ütü,ev işleri,akraba ziyaretleri vesaire...vesaire...Aslında sanatla uğraşırken bunların hepsinede yetişmeye çalışsakta aykırı görülüyoruz galiba.Oysa ayakta dimdik durabilme,bir şeyler başarabilme çabasındayken(Anneciğim seni ve başardığın herşeyi taktir ediyorum,kutluyorum demesini beklerken)ne yazık ki olumsuz veya bunlar nedir ki gibi tepkiler alabiliyoruz.

Kadın eş kaybı,yakın kaybı,sakat kalma,,maddi kayıplara uğrama ve buna benzer bir çok şekilde felaketlerle karşılaşabilir.Çocuklarını benim gibi yalnız büyütme çabasını verirken yalnızlığını,acılarını sadece çalışıp para kazanarak değil manevi olarakta yok etmek zorundadır.Yalnızda ,kimsesizde kalsak mutlaka yapılabilecek bir şeyler vardır.Biz kadınlar çok şeyi başarabiliriz istersek.

Ben kendi adıma eş kaybından sonra 2 sene eve kapanıp depresyon nöbetleri geçirmiş biri olarak derneklere,sosyal faliyetlere ağırlık vermeye başlayınca bu sıkıntılarımın yavaşça kaybolduğunu ve hayata yeniden döndüğümü farkettim.Bir arkadaşımın yönlendirmesiyle vitray kurlarına gittim 2 yerden sertifika aldım,bu benim için ilk başarıydı,vitray kursundaki bir arkadaşım eşinin söz yazarı olduğunu söyledi ve onların desteğiyle şarkı sözü kurallarını öğrendim ve şu anda 40 civarı sözleri bana ait T.S.M şarkılarım var,buda benim için büyük başarı tabiiki.Hele bir tanesinin TRT repertuarında olması benim için kıvanç kaynağıdır.O yıllarda bir çiçekçi dükkanım vardı ve okullardada iş eğitimi derslerine gidiyordum.Yine bir arkadaşımın tavsiyesi ile T.S.M korolarına gitmeye ve şarkı söylemenin inceliklerini ,ses kullanmanın detaylarını öğrendim ve sololar yapmaya başladım.Gittiğim her koroda solo vermeye başladı hocalar.Buda benim için büyük bir başarı çok şükür.Şiirlerimi oku***** ,dinleyerek geliştirmeye çalışıyorum,bir kitabım yok henüz ,en kısa zamanda çıkartacağım.

Kadınların felaketlerde sığınacakları yerler kaliteli kurslar,kalteli dernekler olmalı diye düşünüyorum,iş hayatları dışında.Bu ortamlarda insanın hayata bakış açısı değişiyor,bir şeyler başabilmenin onur ve gururu kaplıyor rununu.Ben MESAM ,İZMİR Lİ SANATÇILAR BİRLİĞİ DERN,İZMİR ŞİİR KÜTÜPHANESİ DERN,ANADOLU BASIN YAYIN BİRİLİĞİ,TEMA VAKFI ve şimdi aklıma gelmeyen çeşitli dernek ve gruplara üyeyim.Bazı ufak başarılarda olsa bunları yakalayabilmemi buralardaki kaliteli ortama borçluyum.

Yazımı bitirirken kadınlar felaketler karşısında asla yok olmasınlar,mutlak çalışma ve ev hayatları dışında kaliteli ortamlarda bir şeyler öğrensinler ve bunun meyvesini zaman diliminde gördükçe kendileriyle gurur duysunlar diye düşünüyorum.
SEVİLMEK,HER ORTAMDA KABUL GÖRÜLMEK,YOKLUĞUNDA ARANILMAK ,SAYGI DUYULMAK,KENDİNİ KANITLAMAK ...İŞTE MUTLU ,HUZURLU,GÜZEL BİR YAŞAMDA BAŞKA NE İSTEYEBİLİR Kİ İNSAN ...çocuğumuz normal bir anne istiyorum desede zamanla o da anlayacak ve gurur duyacaktır şüphesiz.TÜM KADINLARIMIZA SAĞLIKLI,MUTLU,HUZURLU,BAŞARILI BİR YAŞAM DİLİYORUM.

NURTEN CAN