[efLatun]

Var idi, yok idi. Yeryüzünde bir keçi ile bir koyun var idi. Ikisi, aç olduklari için kirda dolasip yayilmaya çiktilar. Bir kurda rastladilar. Korkup, durdular. Kurt:
Koyun kardes seni yiyecegim, dedi.
Bunun üzerine koyun kurda:
Önünde hazir durmusum, istersen ye beni. Ancak senden bir ricam var: Beni simdi yeme. Önünde biraz oynayip, birazcik pehlivanlik edeyim. Beni ondan sonra ye, dedi.
Kurt da "pekiyi" diyerek, koyunun istegini kabul etti. Koyun sagdan sola, soldan saga zipladi. Bir taraftan bir tarafa kostu durdu. Kurt ise hep böyle koyunun çevresinde dolanarak, onu seyretti. Koyun da söyle yapti, böyle yapti; sonunda birakip kaçti. Kurt bekledi, bekledi.. Fakat koyun dönüp gelmedi. Kurt aramaya koyuldu ise de, koyunu bulamadi.
Bu yüzden kurt gelip keçiye:
Keçi kardes seni yiyecegim, dedi. Keçi:
Beni nasil yiyeceksin, tek beni yersen eline ne geçer? Benim iki yavrum var. Onlar da magaradadir. Birak beni gideyim, onlara süt emzireyim. Yavrularimi da yanima alip getireyim, hepimizi birden ye. Ta ki beni yedikten sonra yavrum kalmasin yahut yavrularimi yedikten sonra, ben kalmayayim.
Kurt "pekiyi" dedi. Keçi gitti, daga girdi. Yavrularini emzirdi. Ikisini de yanina alip, uzaklasti. Kurt bekledi, bekledi... Fakat keçi de gelmedi. Kurt kalkip yola düstü, keçiyi dag tepe aramaya koyuldu. Bütün çabalarina ragmen keçiyi bulamadi. Ikisini de elden kaçirdigini anladi. Sonra bir magaraya geldi, içeri girdi. Magarada bagli bir at gördü. Kurt:
At kardes yerim seni, dedi. At:
Beni yiyebilmen zordur. Sen ki ufak bir kurtsun, benim gibi kocaman bir ati nasil yersin? diye cevap verdi.
Kurt ise:
Yerim, dedi. At:
Pekiyi, istersen beni ye. Yalniz, nalima beratim** yazilidir, dedi. Kurt:
Nalin nerededir? diye sordu. At:
Ayagimin altindadir, dedi. Kurt da:
Ayagini kaldir da bakayim, dedi.
Bunun üzerine at ayagini kaldirdi. Kurt atin nalindaki berati görmek için egildi.
Bu durumdan istifade eden at, alnina bir tekme vurmakla birlikte, kurdun kafasini parçaladi. Kurt yere yigildi, düstü. Can çekisirken basina gelen isleri, sizlanarak söylenmeye basladi:

Gittin gördün bir koyun
Ye, kalsin kuru boyun
Neyine oyun, moyun
Pehlivanlik mi edeceksin?

Gittin gördün bir keçi
Ye kalsin kuru ayakçigi
Neylersin ikiyi üçü
Çobanlik mi edeceksin?

Geldin gördün bir at
Ye de yaninda yat
Neyine berat, merat
Istanbul'a mi gideceksin?

Bunlari söyledikten sonra kurt can verdi. Koyun kurtuldu. Keçi de kurtuldu. At da kurtuldu.
Ben de gittim bana üç elma verdiler: Biri masala, biri masali anlatana, biri de masali dinleyenlere.