Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Ah abla emin olmadan bana niye söyledin?
Araştırıp soruşturup söyleseydin, yada hiç söylemeseydin olmaz mıydı?
Ne olacak şimdi? Bir hiç uğruna yuvam yıkılıyor. Kocam elimden kayıyor.

Sana inandım, kocama inanmadım. Hakkım helal değil sana bilesin.
Aslında kabahat bende. Senelerdir aynı yastığa baş koyduğum, üzüntümü sevincimi paylaştığım can yoldaşıma inanmak varken sana inandım.

Neymiş kocam gencecik bir kızla bir çay bahçesindeymiş, oturuyorlarmış. Eğer beni ya da yuvamı düşünüyor olsaydın oraya gider kocamla konuşur durumu öğrenirdin. Yada araştırır kız kimmiş öğrenirdin. Ama bunlar zor sen kolayı tercih ettin ve bana gelip kocan seni aldatıyor dedin.

Kimmiş o kız biliyor musun? Kocamın öz ve öz yiğeni...Yurt dışında yaşayan ablasının kızı. 10 senedir yurt dışında olan ablasının. Bende en son ilk okula giderken görmüştüm onu. Ama sen hemencecik kocamın beni aldattığını düşünebildin. Ve gelip bana bildirebildin tabi kendi eklemelerinle. Ben ne yaptım olanları kocama sormadan sadece ona hakaret dolu bir mesaj çekerek bavulumu alıp memleketime annemlerin yanına ardıma bile bakmadan çekip gittim.

Ah benim salak kafam. Her şeye inanılır mı? Hele böyle önemli bir konuda. Hiç vakit kaybeder miyim? Boşanma davasını da hemen açtım. Bu süre zarfında kocamın ve ailesinin görüşme taleblerini red ettim. Telofonlarına çıkmadım. En son dayanamayıp günler sonra kocamın telefonunu açtım ve öyle hakaretler ettim ki düşman yapmaz. Düşün ben o adamın karısıyım. Sonra kocam kapıya geldi kapıdan kovdum. Anlatmaya çalıştı inanmadım. En son yiğeni geldi. İlk görüşte ben bile tanıyamadım kocaman genç kız olmuş ben gördüğümde 10-11 yaşlarındaydı. Geldi ellerimi öptü bir hatası olmadığı halde özür diledi.
O gittiğinde içimdeki yangını hiç bir kelime tarif edemez.. O kadar pişmandım ki hemen kocamı aradım.

Telefonda o da ağladı bende ağladım. Dediki; ''ettiğin hakaretler, söylediğin kırıcı sözler beni incitmedi biliyor musun? Beni inciten bana güvenmeyişin ve inanmayışın. İki ay oldu kocaman iki ay. Biz birbirimizin en yakını değil miydik? Biz karı, koca değil miydik? Bana değil elalemin sana anlattıklarına inandın. Ben sana her şeyi açıkladım yine inanmadın taa ki yiğenim gelene kadar. Ben değilde bir başkasının anlatmasına ne gerek vardı? Benim söylediklerimin dışında bir şey söyledi mi sana? HAYIR. Demek sen herkese güvenip, inanıyor bana inanmıyorsun. İlla ki birilerinin beni doğrulaması gerekiyor. Bir evliliğin temellerinden biri nedir güven. Güvensiz bir evlilik nasıl sürdürülebilir.
Seni çok seviyorum. Senin beni sevdiğinden çok fazla seviyorum. Ama bana güvenmeyen bir insanla bu evliliği devam ettiremiyeceğim. Düşün senin yaptıklarını ben sana yapsaydım sen üzülmez miydin, kırılmaz mıydın? Kendini benim yerime koy.'' dedi ve kapattı.

O günden beri bu sefer o benle görüşmüyor. Bunları sana niye anlatıyorum abla. Gör halimide bir daha böyle konularda araştırılmadan adım atıldığında sonuç ne oluyor? Gör beni de, bir yuva hiç uğruna nasıl yıkılıyor? Bunları gör de bana yaptığını başkasına yapma. Sorup soruşturmadan adım dahi atma...

Bugün duruşma günümüz dua et de eşim kararını değiştirmiş olsun...

HAKAİK

[Violent]

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] bu ne güzin abla sayfasindan mi
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Kimsenin kötü niyeti yok abartmişlar bence hepsi.
adamda diyeydi önceden biz kiskanç milletiz netcennnnnn
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.