[Seyra]

Yaşlı bir adam emekliye ayrılır ve kendine bir lisenin yanında küçük bir ev alır. Emekliliğinin ilk birkaç haftasını huzur içinde geçirir, ama sonra ders yılı başlar.

Okulların açıldığı ilk gün, dersten çıkan öğrenciler yollarının üzerindeki her çöp bidonunu tekmelerler, bağırıp çağırarak gürültü çıkarp çevredekileri rahatsız ederler.

Bu çekilmez gürültülü günler sürer ve yaşlı adam bir tedbir almaya karar verir. Ertesi gün çocuklar gürültüyle evine doğru yaklaşırken, kapısının önüne çıkar ve onları durdurarak, “Çok tatlı çocuklarsınız, çok da eğleniyorsunuz. Bu neşenizi sürdürmenizi istiyorum sizden. Ben de sizlerin yaşındayken aynı şekilde gürültüler çıkarmaktan hoşlanırdım. Bana gençliğimi hatırlatıyorsunuz. Ama bakın, bugün yaşlandım ve artık güçten kesildim. Sizin zamanınızdayken üzdüğüm büyüklerimi hatırladıkça üzülüyorum!" der..

Yaramaz çocuklar yaptıkları hatanın farkına varırlar.

Büyüklerine saygılı olmaları gerektiğini birçok kez anne-babalarında duydukları akıllarına gelir.

Yaşlı adamın yanına gider, ondan özür dilerler. Bir daha yaramazlık yapmamaya söz verirler ve yaşlı, sevimli amcanın anlattığı menkıbeleri dinleyerek çook güzel vakitler geçirirler...