[Elysian]

1)İlk iş olarak bir doktora başvurmalı. Koşmaya ya da aletli-aletsiz hareketler yapmaya başlamadan önce bir hekime giderek sağlığının bu sporu yapmaya uygun olup olmadığını tespit ettirmelidir.

2)Yavaş yavaş başlamalı. Başlangıçta çok fazla koşulmamalı. Diğer hareketler uzun süre yapılmamalıdır. Antrenmanın süresinii sıklığını ve temposunu yavaş yavaş artırmalıdır.

3)Düzenli antrenman ve dayanıklılık. İlk defa koşanlar için üç aylık bir hazırlık dönemine ihtiyaç vardır. Haftada en az 3 kez koşulmalıdır.

4)Hemen koşmaya başlanmamalı. Önce ısınma ve esneme hareketleri için en az 15 dakikalık bir süre ayrılmalıdır. Koşuada hızlı çıkış yapılmamalıdır. Çünkü ihtiyaz duyacağımız anaerab enerji erken tükenir.

5)Süratten önce dayanıklılık. Spora başlayan kişi daha önceden bir sakatlık veya hastalık geçirmişse, masa başında bir görevde çalışıyorsa ya da 10 kg'ı aşan bir kilo kaybı varsa, ciddi bir durum mevcuttur. O takdirde esas spora başlamadan önce solunum dayanıklılığını artıran antrenmana ihtiyaç vardır. Yani kasların ihtiyacı solunum yoluyla alınan oksijen vasıtası ile sağlanır. Ancak birkaç aydan sonra tempo değişikliğine gidilmelidir. Çabuk koşulara doğru zamanla geçilmelidir.

6)Koşunun temeli, ayaklar. Koşu ayakkabılarının şekli ve kalitesi önemlidir. Ölçüsü, normal ayakkabı numarasından bir numara büyük olmalıdır. Günlük ayakkabılarla
koşulmamalıdır.

7)Dayanıklılık sporu için özel fitness diyeti. Koşudan kısa bir süre önce koşu sırasında ve sonrasında asidi alınmış, gerekirse şeker konmuş maden suyu bol bol içilmelidir.

8)Koşmaya başlamadan önce fazla kilolardan kurtulmalıdır. Koşmanın tek amacı zayıflamak olmamalıdır. Çünkü fazla kilolar eklemler ve bağ dokularında tahribat yapabilmektedir.

9)Gençlerde ve yaşlılarda antrenmanlar farklı olmalıdır. Özellikle bu iki grupta çabukluk antrenmanından ziyade dayanıklılık antrenmanına önem verilmelidir.


(Kaynak; Sağlık Ve Trafik Eğitimi(2004), 67-69)