[Belma]

’’hani sen vaat etmiştin
kaç günaha daha girecektik
kaç kez cehennemde yanacaktık..’’



and olsun o iki satıra

ben yine de hep öldüm

..

görmüyordu kimse
göğüs kafesimden vurulmuşluğumu

duymuyordu kimse
nefesimde ki ölüm kokusunu

dinlemiyordu kimse
kokuşmuş üç satırda anıldığımı

bilmiyordu kimse
aklımın odalarında ki kıyameti

ben ki saçlarımda imbadlarla
avuçlarımda
belki
çalakalem yazıyorum bunları


ve
sen
içimdeki aylak hüzün
tırnaklarını geçire geçire

kazıyorsun mezarımı
..

..

artık
ikrar edecek durum yok
gün döndü
ve bitti yeminle su çarklarının
feveranı..

and içildi
ve
ben
şimdi
sesimi çürütüp boğazıma
kaçırdım..

..

belma.