[Aybarss]

Bir kalp bir sevgiye iştirak etmiyorsa onu her an hissetmiyor ve anmıyorsa,onun adı anıldığında heyecanlandırmıyorsa bir sıcaklık akmıyorsa içine,onun istediğini istemiyor ve anlamıyorsa bu kalpsiz bir sevgidir...tabiki kalbin iştirak etmediği yerde sevgiden bahsedemeyiz onu da siz takdir edin...

sevgi bir söylem olmamalı,onun bir göstergesi olmalı,bu da sevginin tezahürleri olacak eylemlerdir...

İnsan sevdiğine olan sevgi ve sadakatini ölçmeli,biçmeli bu şekilde belki sevgi sadakatin yeterli olup olmadığını görür..

Sevgisini ve bağlılığını ölçebilecek bir değer biçsin, kendisinide başkasınıda kandirmaya izin vermesin.

Belki bir daha asla ona yakın olmayı başaramayacak,,,sevgisini sadakatini yine sorgulamayacak,yine kendini tartamayacak...

insan sevgisi için neleri feda edebilir,dolabındaki yiyecekleri,giyecekleri,cebindeki maaşı,çok sevdiği özel bir eşyasını,arabasını,evini,lüks hayatını,sevdiklerini,koruduklarını,sagladiklarını ,önemsediklerinî...bundan daha ötesi var mıdır.?

Vardır...kendini...işte o kalbin sahibi olan kendin,kalbini bizzat kendi ellerinle sunabilmek için,kendimi feda ediyorum demelisin...Bu en büyük katışıksız sevgi sunumudur.Bu yürek olmalıdır her birimizde mal ve can pahasına ...

onun kollarına bırakmak ve ona göre yaşamak ve ölmek sevginin ispatıdır...Kuru kuruya seni seviyorum ve herşeyim feda olsun demekle olmuyor.

Hayatımız bunu ispatlamalı ....