IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Hayat damarlarıma yalnızlığı aşılarken buldum seni, yola çıktığımda bıçağın keskin yüzünde yürümeyi öğrendim bazen, umut doldurdum ceplerime ayaklarımı kesmeye başladığında bir-bir atmak zorunda hissettirdi kendini olmayan soyut kavramlar bile kendisini..Ben ne kör kuyularda ki Yusuf oldum ne de Leyla için çöller aşan Mecnun oldum, ürkütücü olsada hayatımın her dönemecinde ben oldum ve senide sen olduğun için sevdim, sevebildim bazen hiç paylaşmak istemedim ve hatta kimsenin görmemesini istedim delilik hallerim..Bazen kozasından yeni çıkmış ipekböceği gibiydi mevsimi geldiğinde yalnızlığımı taşımak çok zor geldi, zor oldu kendimin kanatlarına alışabilmek bile ağır geldiğinde soluğu gökyüzünden aldım yere çarpınca..Çok zaman yalnzılığın gölgesine eğilip ağzım dolusu küfürler ettim evelce, benimde bir sabrım oldu ve dayanamadığım zamanlar oldu namlusundan çıkan kurşun oldum kimi zaman..İncitmek istemedim kimseyi, yanlış anlaşılmalara sebep olmak istemedim ya da sadece sen anlasanda olur beni anlamım sensin hayata..Hicran senfonisi kalabalık yüreğimde hüzün repliğinde oynamak düşmüş bu karanlık sahnede, sen aydınlığım olana kadar.Bazen gülüşlerini sevdim, bazen acılarını..Acılarını sevdim közleyip közleyip ellerimle tutarak gözlerinde ki sonsuzluğa bakmak için sevdim seni..
Gideceksen eğer üzerimi örtme, acılarıma yama yapma sakın..Hı bir de söylemesende dilinle biliyorum yüreğinden geçeni, yalnızlığa yamalı bir geçmişe sahibim..

K a c a k