[Rüzgar]

Kaç parçaya böldün beni biliyor musun?
Sessiz, sedasız gidişinle.
Gözlerin kal'ıyorum der gibiydi de,
Kalbin, 'gitmeler' ile çoktan süslenmişti.
Dur diyemedim, diyemezdim de.
Çünkü sen, bizden gitmeyi benden daha çok sevmiştin.
Yalnızlığın yanağını öpmeyi bıraktın bana geri de,
Sessizce 'sen'li cümleler kurmayı bıraktın dilimin ucuna.
Harfleri bile dökmedim, ziyan olmanı istemedim.
Sustum daha çok sarıldım sana, yalnızlığına.
Gönül hânıma giden tüm damarlarıma daha çok sen 'akıyordun'
Kan gibi.
Sen gibi.

Gittin..
Senden geriye, seni beklemenin ekşi tadı kaldı dudaklarımda.
Şikayet etmedim, cehennem ateşi dedikleri şey bu olsa da,
Ben senden diye, yanmayı sevdim.

Sahibi olmayan bir şehir bırakıyorsun arkanda.
Bütün sokaklar yalnız, ıssız, karanlık.
Gündüzleri sessiz, dilsiz.
Geceleri ayaz, buruk.
Gidiyorsun.
Ne çok şey alıp gidiyorsun, bilmiyorsun!
Bana, senden kalma çok acı bırakıp, gidiyorsun.
Bütün güzergahları değiştirip, kayboluyorsun.
Belirgin izler bırakıyorsun geriye,
Ama sen kalmıyorsun!

Gittin..
Almayı unuttuğun şeyler bıraktın geriye.
Bendeki 'sen' gibi.
Senden kurtulmanın çağresini bile almıştın örneğin.
Panzehiri bile yoktu bu hasretin, ölecektim.
Sana dair her ne kaldıysa içimde gömülecektim.
Ve herşeye rağmen,
Senin için gülecektim..

07:20 - 12.10.2014

Yazar: Rüzgar
Düzenleme: Cemo