İçlenip bir sigara yakıp içini satırlara döküyorsun
Cinnete düşüyor satırlar da kayboluyorsun
İçindeki harlı hararetli yangınla boğuşuyorsun
Gemi de batar karaya da otur kaptanına bağlı

Yolda yürümek için yolu kat etmek gerek
Severken sonun olacağını da bilmek gerek
Tarifi olmayan duyguların duygusuzluğu
Duygulara yüklenen duygu yükü ağır

Omuzlarım başımı kaldırmayacak kadar güçsüz
Sen yasla kafanı dertlerin kederine vuralım
Yangın yeri yüreğim sönmek bilmeyen
Bilinmeyenli denklemlerin bilinmeyen yazanı

Bu şehri de anlamamıştı beni tıpkı sen gibi
Karanlıktan da korkmazdım yalnızlıktan korktuğum kadar
Korkusuzum şimdi elimde avucum da kalan da yok
Ne kadar çok eksik var bu şehir de sen gibi!