Çevrimdışı

Kavuşacağımız yol sırattan geçse karartırım gözlerimi
Yolun sonunda olacaksak biz korkularımı bırakırım kuytu köşelere
Ardıma bakmam gelirken geri de bıraktıklarımı görmem
Kavuşacağız dersen o gün geçen bütün günleri silip atıcak
Yaşamamış yaşanmamış sayacağım geçmişteki günlerimi
Su misali olup akacağız mutluğun demlerine demleneceğiz
Çay misali olacağız, ayrıken anlamsız bi hiç gibi
Çay misali olacağız, demin de demlenip!
Kavuşmayı beklerken akıp giden zaman hırsız olmayacak
Çalamayacak hiç bi düşümü anımı hatıramı gizli tutacağım
Kahveyi telvesiyle hatırını harman yapacağız kırk yıllara
Olurda bir gün karşılaşırsak kavuşacağız
Hafızamı bütünüyle sıfırlayacağım o günle dolup taşacak
Gel yalnızlığın bi ucundan tut bazen korkutuyor daimi olmasa da
Tuttuğun an sımsıkı tut ki kangren olsun ellerim!
Gözlerime iyi bak orda bir tek olacaksın derinlerin de gizli kalan
Kangren olsa da ellerim hissizlik olmayacak hastalığı
Kahverengi gözlerimin kahvesine kırk yıl olur musun?
Kırk yılı sevgiyle işleyip dolu dolu yaşayalım
Sevginin sıcaklığı eritsin buz tutan yüreklerimizi
Kainatın bütün güzelliği büyülensin görünce bizi!

31.01.2014 - 22.40

Biraz rahatsızım öksürmekten içim dışıma cıkarken pek kafamı toplayıp odaklanabildiğimi söyleyemesem de, oldu böyle olduğu kadar..

// K.K.D