[Coldman]

Sabahları beklemeyen gecelerin bitmesini istemeyen!
Geceleri yırtıcı baykuş gibiyim
Hırçın poyrazlara göğüs geren
Satırlara narin de düşebilen
Azgın dalgalar gibi hırçında düşebilen
Duyguların tercümanı olur şiirler
Ah o şiirler katran karası geceler de
Düşer satırların orta yerine
Zifiri karanlığa yol gösteren
Ayazı iliklere kadar hissettiren bir şehir
Yalnız bir adam, biraz soğuk gibi
Sağ pert solum yok olmuş zaman için de
Kalan kırıntıların can havliyle yaşıyor
Sol yanımın bildiğini saklamıştım sağ yanımdan
Gökyüzü yerle bir de olur aniden
Yıkılır bütün kâinat omuzların üstüne
Kaldırmaz omuzlar yıkık dökük aşkın cenazesini
Ağır gelir kara sevdanın cenazesi
Ölüm meleğiyle biter hayat son cilvesiyle
Gidenler de geri dönmedi, dönemedi
Ömrüme mühürlendi dudaklarımdan düşerken
Can havliyle düştü şiirin demlerine
Umutlarımı hayallerimi hör gördü
Hep bir filiz kaldı yeşermeyi bekleyen
Saç kırıklarını dert ettiğin kadar dert etmedin
O gözler ki, yanardağı söndürür lavlara karıştırır
O bakış ki, ömre bedel can katan cinsten
Mühürlendi zihnim sen düşünce aklıma
Kursağımda düğümlendi sözler
Bu gece şiirle işledim cinayeti…


20.02.2015 - 23:00

//K.K.D