Manası yok, mana yaratmanın.
 

Bu adımlarım mecburi, istikametim sen.
Bir varış noktası yoksa bile, çabam kendim için.
Şarap kızıllığında şarapnerler barındırır saçların, ruhum delik deşik.
Adın, dudaktan dudağa gezen bir pislik.
Ellerin, dokunduğunu tuz buz eden serseri.
Namahreme girecek kadar tayyakuzda dilin!
Hecelerin birbirlerini dikişler, geçilmez bu kirlenişlerin önüne.
Her gülüşün tecavüz, karartı.
Aykırılığın bütün sen'lerin öncüsü olacak adeta
Ve dünya anlayacak aslında.
Bu sevmelerimin nedenlerini.

2015 Şubat'ının 23'ü.
(!) Kısa keserim, uzunlamalar saçmalıklar biriktiriyor.
Rüzgar*

Cevap: Manası yok, mana yaratmanın.
 

Emeğinize sağlık