Paradoks
 

Alçıdan özet çıkardım geçip giden gençliğime
Kırlangıçlara üzülmüşüm bak kasınca aklıma geldi
Dün seviş bugün el ol mesela ne garip değil mi hayat?
Şanzelize'de değil belki, Kızılcıklı Caddesinde
Küçük şeyleri düşünüp ciddi kavgalar etmiştik
Yeterince rakı yok şimdi detayına giremiyorum
Şu kadarını söyleyeyim yirmi bilmem kaç yıl sonra
Bir tek dilek hakkım olsa
Eteğine yapışıp Kızılcıklı'lı bir kırlangıcın
Özür dilemek isterdim


'Cogito ergo sum' mu? komik, düşündükçe saçma oldum
Böyle hayal etmedim ki büyüyünce olacağım şeyi
Bakıyorum etrafıma benden saçma hiçbir şey yok
Hayat çürük bir gemi ha battı ha batacak
Ben ortasında çaresiz, yerim yok sığınacak

İnsan her şeyi açıklar ölümü de yalanı da
İnsan her şeye alışır varlığa da yokluğa da
İnsan her şeyi susar yeter ki kendine baksın
Susmanın da durmanın da hepsinin dibine vurdum
Sen bilirsin sevdiğim;
Ya tut şimdi elimden usulca sana gidelim
Ya basıp yürü bakmadan bok çukurunda geberelim

-Park soğuk, bira bitti, kahrolsun kapitalizm!-