Burgu…
 

Burgu…

Duyduğum cümlelerde, kıpırdamıyor içim
Sorulmayan yaşlarım neleri sorguluyor?
Hücrelerim ayakta, nedir seçtiği biçim?
Burulmayan taşlarım, yüreği burguluyor…

Perdelerle iniyor, yaşadığım günlerim
Gittikçe el oluyor taşıdığım dünlerim
Bir mecraya akıyor boşadığım anlarım
Örülmeyen işlerim yüreği örgülüyor…

Sevmek olur mu söyle terkedilmenin adı?
Terk etmek yaşamaksa nedir ölümün tadı?
Zannetme ki ölüyüm yaşam beni boşadı
Kurulmayan düşlerim yüreği kurguluyor…

Şimdi nerede kaldı satıra dökülenler?
Nerelere savruldu kalbimden sökülenler?
Artık meyveye durdu bahtıma ekilenler
Irılmayan kışlarım yüreği ırgalıyor…

Nasıl olsa gelecek, gelmez sanılan o an
Kararacak kâinat, ışık söndüğü zaman
Bambaşka bir âlemde, değişik zaman mekân
Vurulmayan başlarım yüreği vurguluyor…

17.10.2012
Necati ŞİMŞEK
Ankara

Cevap: Burgu…
 

Abim yine döktürmüş yüreğine kalemine sağlık ve nakaratlara geçelim o yorumlarımı beğenir sanırsam :D

Yüreğin hicran dolmuş atamıyorsun dışarı
Konar kalplerdeki acı Hicran sen tutamıyorsun
Yürekteki vuslatı,
Sadece konar olmuşun yüreğinde

demiş 1. kıta

Hayatın yükü ağır mı geldi
Gönül defteri ağırlık taşımaz ki
Yürek acırsa kalp dayanmaz ki
Sen kağıtı kalemi bırakırsan
Perdelerde iner, Işıklar da söner

demiş 2. kıta

Aşk-ı nefis dayar yüreğe hicranı
demiştin ya perdeler iniyor diye
Kalem kağıt söndü mü ki de
O seni terk etmiş oluyor.
Şayet kağıt kalem sendeyse unutma hiç bırakmamıştır..

demiş 3. kıta

Biz değilmiyiz kalemi kağıtı dost doğru kullancağız diye
Kalem göz yaşımız
Kağıt sevdamız diye
Sen şimdi pes mi ediyorsun bu vuslatta
Dostlarını yanlız mı koyuyorsun artık..

demiş 4. kıta

Doğrudur hep ağlıyacağız diye kaide yok ki
Huzuru mahşerde gülmeyi öğrenelim ki
Ahir de düşülen vuslata bin kat değsin

demiş 5. kıta

Tekrardan yüreğine sağlık abim.