BAZEN...
 

Ey vucudumuzun padişahı...
Ey bize acıyarak bizi neşelendiren, güldüren aziz varlik!
Ey gözlerimize görüş kabiliyeti ile can veren rabbimiz...
Canı verdin lâkin ona cefalar verdin
Onu deli divaneye çevirdin.
Bazen, yalnızlığa aşık ettin.
Bazen, güzel bir yüzün peşinden koşturup güçsüz ettin...
Ey zavallı, ne vakte kadar dünya dikenlerinin üzerinde koşturup duracaksın?
Hayat ne acayip bir irmak...
Bazen su olur, bazen kan
Bazen acayip bir ağaç gibi meyve verir
Bazen zehir verir.
Hz. Adem bir yilan yüzünden cennet den kovuldu.
Sen, bu dünyada insan şeklinde yılanlar akrepler içinde kalmışsın.
Onlarla beraber yaşıyorsun.
Sana kurtuluş nerde?