Yalnızlığım
 

Güz kelebekleri yok artık
Kimi tekil tebessüm ardına saklanan
Kocaman bir yürek..

Goncasına çiğtanesi düşen kardelen misali..
Ruhumla raks ettiğim Vuslat-ı Araf makamları..
Bakıp göremediğim Bukre sabahına meftun..
Bir çift Göz var artık bende saklı..

Kırıntıları kalmış güz çiçeklerinde..
Derin sessizliğin ardından, kopup gelen zembereğinde..
Zaman akıp geçerken kendime sığınmaktayım..
Hayatım Beyazın siyahla buLuştuğu
Keşmekeşliğin gölgesine eyvallah demekte..

Her an ölüm yanı başımdaymış gibi yaşıyorum..
Ruhundan vurulmuş insanlar gibi..
Kirpiklerime gömdüğüm sahte yüzler
Yanı başımdan uğurladığım hayali çığlıklarım gibi..

Ve Hoşgeldin geL otur dediğim
Uğruna ömür verdiğim YALNIZLIĞIM gibi..

Ey Yar..
KaLemim Ömrümdür Ömrüm ise senindir..

Cevap: Yalnızlığım
 

Bukre..
Ruhundan vurulmuş insanlar gibi..
Kirpiklerime gömdüğüm sahte yüzler
Yanı başımdan uğurladığım hayali çığlıklarım gibi..


Emeğine yüreğine sağlık ,kalemindeki mürekkebin bitmesin canım.

Cevap: Yalnızlığım
 

Ah yarrrr
Ah yanlızlığımız ah yarrr

Demiyorum daha bişey...

Emeğine sağlık gurban

Cevap: Yalnızlığım
 

yuregine saglik, cok guzel dokmussun satirlari

Cevap: Yalnızlığım
 

Dilemma ömür bir yalnızlık mı yoksa yarin elinde olan bir yaşam mı?
Süper yazmışsın, bu nasıl paradokstur :tatli: