[[Matizz]]

Hangi güzel yüz vardı ki toprak olmadı?
Hangi güzel göz vardı ki yere akmadı?
Kalpten dünya sevgisi çıkınca da, hak sevgisi girer.
Şişeden boşalan suyun yerine havanın dolması gibi..
Kıymeti takdir edilemediği için bağlanıyoruz.
''İnsan dünyaya aldangaç'' diyor yunus emre..
Çok renkli, cilveli,kandırıcı..
Hakkaten kandırıkçı.
Yani hakikaten tuzağa düşürebilir..
Zaten imtihan sırrıda o ama;
Akıl odurki, bunu idrak eder ya.
''Ya güzel ama benim değil geçici.''
'' Ve bu dünyada bu güzelliği yaratan hakiki alemde neler yarattı? ben ona dönmeliyim''
Deyip, buna olan tutkusunu geri plana iter.
Hakka yönelir, hakiki güzelliğe yönelir..
Ahiret sevgisi kalbe dolunca da , dünya gözden düşer.
Burasının bir vazife yeri olduğu,
Çalışma yeri olduğu akla tesir eder...
''Burada amel var, hesap yok. Orada hesap var, amel yok...''