IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Geçerken,
Bir Prenses gördüm,
Görür Görmez,
Aşık olmuştum, Tutulmuştum.
Ve Karar Vermdim.
Kalacak Ve Gönlünü Kazanacaktım.
Seviyordum Çünkü.
Aşık Olmuştum deliler Gibi.

Kaldım,
Ve Hep Ona Baktım.
Bazen Uzaktan, Bazense Yakından.
Korktum ama hep, Onu Sıkarım, Üzerim Diye.
Öylesine Bir Tutku, Ölesiye Bir Aşkla Bağlanmıştım ona.
Gittiğim her Yerde Onu Görüyor,
Aldığım Her Nefeste Onu İçime Çekiyordum.
Her Yerde O Vardı.
Onun Adı, Onun Kokusu, Ve Onun Hayali . . .

Ve Alevlendi,
Birgün İçimdeki Bu Aşk.
Yanardağ Misali Patlayıverdi Ansızın.
Alevleri Savruldu, Lavları Fışkırdı Etrafa.
Hakim Olamadım Kendime,
Gönül ferman Dinlemez Misali.

Karar Verdim,
Söyleyecek, Anlatacaktım Ona Olan Sevgimi.
Anlatacaktım, Ona Olan Aşkımı.
Haykıracaktım, Seviyorum Seni Diyecektim.

Birgün,
Ansızın Vardım Kapısına.
Kuru Ve Boş Bir Selam Verdim Önce.
Sonrada Dökülüverdim Tel Tel.
Anlattım Ona onu Ne Kadar Çok Sevdiğimi.
Anlatırken İçim Kıpır Kıpırdı.
Acı Bir Mutluluk Sarmıştı Dört Bir Yanıma.
Onu Sevdiğimi Söylemek Haykırmak Ne Güzeldi.

Anlatırken,
Kelimeler Sanki Kaçıyorlardı Benden.
Yetmiyorlardı Çünkü.
Parmaklarım Titriyordu Ona Yazarken.
Gözlerim Bile Bana İhanet Ediyor,
Yarı Yolda Bırakıyor Gibi Yaşarıyorlardı.
Hani Anlatılmaz, Yaşanılır Duygu Misali.

İçimde,
Bir Korku, Bir Telaş.
Ya Hayır Derse.
Ya Kızarsa, Ya Kırılır, Ya Üzülürse.
Yada Beni Yanlış Anlarsa.
Ya Onu Tamamen Kaybedersem.
Ama Durduramıyordum,
İçimdeki Yanan Ateşi.

Anlattım,
Tepkisi Gecikmedi.
Sevdiğim Biri Var dedi Önce.
Sonra Lütfen Diye Bitirdi.

İçim Yandı,
Öldüm.

Kızdım,
Kırgığım, Üzdüğüm İçin Kendime.

Ama,
Laf Anlatamadım İşte Yanan Yüreğime.
Acımdan Ölsem Bile.
Hiç Değilse O Üzülmesin Dedim,
Kendi Kendime.

Ve,
Elveda Dedim.
Gidecek, Yok Olacaktım.
Küllerimi Bile Geride Bırakmayacak,
Kendi Kendimle,
Ve Yalnızlığımla Başbaşa Kalacaktım.

Kal Dedi,
Gidersen Üzülürüm,
Kırarsın Beni Dedi.
Ne Gidebildim, Nede Kalabildim.

Sessizce,
Bekledim Bir Köşede.
Ben, Yalnızlığım Ve Onun Hayali.
Kaldık Başbaşa Üçümüz.

Sonra,
Arkadaş Kalalım Dedi.
Belki iyi Niyetindendi.
Belki üzmek İstemiyordu.
Ama Parçalıyordu Beni.
İskence Çektiriyor,
Öldürüyordu Sanki,
Bu Sözü.

Bilmiyordu,
Beni Ne Kadar Çok Üzdüğünü.
İçimde Yanan Aşk Ateşini.
Bilmiyordu.

Kaldım,
Gitmiyecektim.
Uzaktan Sevecektim.
İçim Kan Ağlasada.
Sessizce Duracaktım.

Şimdi,
Ona Bakıyorum.
Uzaktan Ve Sessizce.
Yanmış Kavrulmuş Yüreğimle,
Hergün Biraz Daha,
Çok Seviyorum Onu.

Belki,
Birgün Oda Sever Umuduyla . . .

İ.F. GeN (Ş.V.)