IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Hiç aklımızdan çıkarmadığımız o kişinin bir gün ansızın yanımız da oluvermesi. İnce parmakları ile saçlarını yana atması. Uzun uzun cümleler kurup ona olan özlemimi anlatmak için,kalemimi alıp Beyaz sayfaların arasına dalıyorum,anlatırken bile sıcacık ellerinin saçlarımın arasında gezdiğini hissediyorum. Her ne vakit otursam Beyaz kâğıtların başına ya boğazıma oturan yumru!
Ya da aklıma üşüşen bir dolu anı beni alıkoyuyor yazmaktan.. Belki de korkuyorum 'Özledim' diyecekken seni üzmekten, incitmekten korkuyorum.
Biliyor musun adının geçtiği her cümle de yutkunuyorum,halen seninle geçirdiğim zamanların yasını tutuyorum kalbinin derinliklerinde. Seni hatırlatan her nesne,seni anımsatan her şey gözleriminden yaş olup akıyor yanaklarıma. Sızlıyormuş insanın burnunun direği, gerçekten yaşayan bilir bunu. Kokunun her bir zerresine aşinayım. Nihayetin de ben ağlayamam erkekler ağlamaz denilen absürt bir düşünce/kelam yüzünden. Ama için için ağlamanın adabını bilirim ben.. Gözüm dolarken yere bakmayı, ses çıkarmadan sessiz sessiz ağlamayı, ağlarken belli etmemek için çabalamayı biliyorum..
Bahar geldi buralara Dağlar yem yeşil ağaçlar çiçekli ben SENSİZ..
Nasıl ve ne şekilde hayal edersem edeyim sonunda buruk bir mutluluk kalıyor içimde. Ben aslında en çok seni özlüyorum..
Hani yüzüme uzun uzun baktığın o gece var ya..
Ben halen o gecenin bitmesine yanıyorum..
Kavuşmak neymiş?
İnsan yarım iken nasıl tam olurmuş?
Ben senden öğrendim.
Ben mi? Ben iyiyim.
Ben, son bilmem kaç güzel günde olduğu gibi bugün de kalkıp güneşe bakacak ve seni düşüneceğim. Yüzümü aydınlatan o sonsuz ışığın hayatımızı da aydınlatmasını bekleyeceğim sabırla..
Ve ben senin için yaşayacağım..

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]