[Tanem]

İnsanlar var olabilmek için
birlikte yaşamak zorundadırlar. Birlikte yaşayan insanların da doğal olarak bu
birlikteliği sürdürebilmesi için birbirine dikkatli ve ölçülü davranmaları
gerekmektedir. Evrensel etik ilkeler içerisinde yer alan saygı bu nedenle
insanlar için önem arz eden bir konudur. İnsanların birbirine ölçülü ve
dikkatli davranmaları onların yaşam alanına değer vermelerinin önemli
göstergelerinden biridir. Ancak son zamanlarda bu değerin insanlar arası
ilişkilerde göz ardı edilmesi, insanların yaşam alanlarında sıkıntıya yol
açmaktadır. Oysa insanların yaşam alanları içerisinde birbirine karşı eylem ve
tutumlarında, sınırlarını bilmeleri, onların daha istenir bir yaşam sürmelerini
vesile olabilir. Esasında toplumsal yaşamın temelinde yer alan altın bir kural
haline gelmesi beklenen “sana nasıl davranılmasını istiyorsan sende başkalarına
o şekilde davran” sözünün özüne inmek gerekmektedir. Bunun için de vicdanının
sesini dinleyen insanların yetiştirilmesine ihtiyaç vardır. Birlikte yaşam
mücadelesi verilen ortak alanlarda yaşamın gereği olarak insanların sınırlarını
bilmeleri ve birbirine saygılı olmaları gerekmektedir. Nitekim bu çalışmada
insan olma konusunda temel bir değer olan saygı, insanlarda bir farkındalık
yaratmak amacı ile farklı boyutlar temelinde literatür ışığında tartışılmıştır.

Ve ayrıca;

Bugünün dünyasında en çok ihtiyaç duyduğumuz, fakat fark etmeden elimizden kayan değerlerin başında saygı geliyor; çünkü saygı yalnızca karşımızdakine duyduğumuz bir nezaket değil, aynı zamanda kendimize, doğaya, zamana ve yaşama karşı sergilediğimiz bilinçli bir duruştur. İnsanlar birbirini dinlemeyi unuttukça, farklılıkları tehdit yerine zenginlik olarak göremedikçe ve sevgiyi çıkar ilişkilerinin gölgesinde tüketmeye başladıkça saygı yavaş yavaş siliniyor. Oysa saygı, insan ilişkilerinin en sağlam köprüsüdür; sevginin, güvenin ve huzurun temeli hep buradan filizlenir. Kaybolduğunda yalnızca ilişkiler zayıflamaz, insanın kendi iç sesi bile susar. Belki de yeniden düşünmemiz gereken şey şudur: Saygıyı kaybettiğimizde aslında sadece başkasını değil, kendi insanlığımızı da kaybediyoruz.