IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Bir aşk bittiğinde, hele de severken terk edilmişsen kendini dünyanın en mutsuz insanı hissedersin. Bir daha asla düzelemeyeceğini, bu acının hiç geçmeyeceğini, kimseyi sevemeyeceğini düşünürsün. İçine kapanırsın, evine kapanırsın, kimse görmek istemezsin, kimseyle konuşmazsın, depresyon uykularına dalarsın. Ölümü çok yakın hissedersin kendine. Ağlamaktan gözlerin şişer, sanki bundan sonra hiç gülemeyecekmişsin gibi gelir. Oysa gerçek öyle değildir. Her acı zamanla geçer. Yeter ki sen bu acıdan kurtulmayı gerçekten iste ve bunun için çaba göster...
***
Işıl Evrim Akgün'ün kitabı ‘Soyadım Mutluluk’ta böyle bir ayrılığın ilk anında yaşadığı duyguları şöyle dile getirmiş: “Çok mutsuzum, canım acıyor... Kalbimin kanadığını hissediyorum, dünyanın sonu gelmiş olmalı. Ölmek istiyorum...” Üstelik Işıl bu acıyı yaşadığında hem iş hem de özel hayatında hiç de iyi bir dönemde değilmiş. Tam bir dibe vurma öyküsü... Üstelik bunları yaşayan Işıl bir psikolog. Mum dibine ışık vermez misali, acıyla boğuşurken aldığı eğitim hiçbir işe yaramıyor... Daha doğrusu bir süre yaramıyor.
***
Sonra bir gün silkiniyor Işıl, yenmeye karar veriyor bu acıyı. İşte Işıl’ın ‘Soyadım Mutluluk’ kitabı bunu nasıl başardığını anlatıyor. Öyle değişik yollar deniyor ki; okurken siz de şaşıracaksınız. Bir daha asla kimseyi sevemeyeceğini düşünürken “Melankoliye bu yatkınlık artık şımarıkça ve biraz da salakça olmaya başlamıştı. Ve sonunda kendi içime yaptığım yolculuktan zaferle çıktım. Artık kendim de çok mutluydum, mutlu bir aşkı da hayatıma çekmeye hazırdım” demeye başlıyor.
***
Işıl kitabında kişinin böyle bir süreçten sonra kendisini nasıl aşka hazırlayacağını, istediği kişiyi nasıl hayatına çekeceğini de anlatıyor. Tam bir yeniden doğuş öyküsü... Hepimizin içinde başarabilme arzusu vardır aslında. Ama kimi zaman üşengeçlikten, kimi zaman da kendimize yeterince değer vermediğimiz için bunu bir türlü pratiğe dökemeyiz. “Vazgeçmek” her zaman daha kolaydır. Birinden vazgeçmek, bir tutkudan vazgeçmek ya da hayattan vazgeçmek... Vazgeçmemek gerektiğini anlatan ‘Soyadım Mutluluk’ kitabından bir alıntıyla bitiriyorum yazımı... Bu kitabı okumanızı tavsiye ediyorum. Başucunuzda bulunsun, bugün mutlu olabilirsiniz ama yarın? Bocaladığınız an başvurabileceğiniz bir kaynak çünkü.
***
“Aşk yüreğiniz, beyniniz, gözleriniz ve bedeninizdeki yansımanızdır. Sizin aşkınız vardır, genel aşk yoktur. Aşkın başlayışı da bitişe de kendinizdedir. İçinde olduğunuz aşk halini anlayabilecek, çözümleyebilecek, artırabilecek ya da sonlandırabilecek tek güç sizsiniz. Siz aşkın kendisisiniz ve tüm duyguları barındırıyorsunuz. Ama en zayıf noktanız da aşktır. Aşktan yana yaralı bir insan duygularını sağlıklı bir şekilde dengeleyemez. Aşk insanın en güçlü silahıdır. Namluyu başkasına karşı da yöneltebilirsiniz, kendinizi de vurabilirsiniz...”