[Erva]

bir otobus duragında karsılasmıslardi ilk kez. biri tıpta okuyordu öbüürü mimarlıkta.. o ilk karsılasmadan snra bir kere bir kere bir kere daha karsılasabilmek icin hep yanı saatte aynı duraktan aynı otobuse bindiler. genctiler cok genc.. birbirlerisyle konusacak cesareti bulmaları biraz zaman aldı ama sonunda basardılar.. ikiside her sabah otobuse bindikleri semtte oturmuyolardı.. aslında. delikanlı arkadasnda kaldırqı icin o duraktan binmisti otobuse kız ise ablasında.. sırf birbirlerini gorebilmek icin her sabah erkenden evlerinden cıkıp sehrin obur ucundaki o duraga onların duragına geldiklerini gulerek itiraf ettiler bir sure sonra.. okullarını bitirince hemen evlendiler. mutluydular. hemde cok mutlu.. bazen issiz basen parasız kaldılar ama oylesine sıkıı kenetlenmistiki yurekleri ve elleri hicbir seyi umursamadılar.. ayın sonunu zor getirdikleri gunlerdede unlu bir doktor ve unlu bir mimar ollduklarındada hep mutluydular.. zaman asımına uqrayan alıskanlıklara yenik dusen banka hesabnda para kalmadııqı icin yada tan tersine o hesab dahada kabarık hale getirmek uqruna bitip tukeniveren sevgilerden deqildi onlarnki.. gunler gunleri yıllar yılları kovaladıkla sevgileride buyudu buyudu.. tek eksikleri cocuklarının olmamasıydı. zorlu bi tedavi surecine ragmen cocuk sahibi olmaynca "butun mutlulukların bizim olmasını beklemek bencillijk olur" diyrek devam ettiler hayatlarına.. cocuk yerine sevgilerini buyuttuler.. "senin icin ölürüum" derdi kadın, sımsıkı sarılıp adama ve adam "hayır, ben senin icin öşürum" diye yanıt verirdi hep.. bazen eve geldiqinde aynanın userinde bir not gorurdu kadın "birtanem kutuphanenin ikinci tarafına bak.." kutuphanenin ikinci rafından baska bir not olurdu "mutfaktaki masanın userine bak ve seni cok sevdiqimi sakın unutma" mutfaktaki masadan salondaki dolaba sevgi dolu notları okuya okuya kosturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet cicek kimi zaman en sevdiqi cikolatalr kimi zamanda pahali armaganlarla karsılasırdı.. aldıqı hediyenin ne olduqu onemli deqildi zaten.. hayat ne kadr hızlı akarsa aksın isleri ne kadar yoqun olursa olsun hep birirlerine ayıracak zaman buluyorlardı bulmasına ama kırklı yasların ortalarina geldikklerinde daha az calısmaya karar vediler.. adam hastaneden ayrıldı ve muayenehanesinde hasta kabul etmeye basladı. kadın da mimarlık burosuna kapadı ve sadece ozel projelere gorev aldı.. artık daha fazla beraber olabiliyorlardı. bir gun sahilde dolasırken harap durumda bir evv gordu kadın.. userinde satılık levhasi asılı olan.
ne dersin bu evi alalımmı dedi adama.. bu viraneyi yıktırır harika bir ev yaparıs projeyi kafamda cizdim bile kocaman terası olan martıları kahvaltıya davet edeceqimiz bir deniz evi yapalım burayı.. sen istersinde ben hic hayır diyebilirmiyim diye yanıt verdi adam..amerikadaki tıp kongresiden doner donmez ararım emlakcıyı kac para olursa olsun burası bizimdır artık.. sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bikdikleri halde ayrılmaları zor oldu adam amerikaya giderken.. her qun her saat konustular trelefonlaç... gozyasları icinde kucaklastılar havaalanında fakat birkac gun sonra koasında bir tuhaflık olduqunu fark etti kadın eskisi kadar mutlu gorunmuyor konusmaktan kacınıyordu.. onu neselendirmek icin sahildeki evi hatırlatıı ve cizdiqi projeyi verdi kadın ama hic beklemediqi bir cevpp aldı "canım o ev bizim butcemizi asıyor. sen en iyisi o eivi unut.."mutsuzluk mutluluqun tadına alısmıs insanlara dahda acı dahada cekilmez gelir.. kadın hhic sevmedi bu beklenmedik misafiri.. derdini soylemesi icin yalvardı adama.. "senin icin ölürümm biliyorsun ne olur anlat." diye dil doktu bos yere.. yıllardır sevdiqi adam duyarsız ve segisiz biriyle yer deqistirmisti sanki.. ona ulasmaya calıstıkca beton duvarlar carpıyordu kadın.. her carpmada daha fazla kanıyordu yuregi.. bir gun cocukluqunun gencliqinin ve butun haytının birlikte gectiqi arkadasına dert yanarken artık dyanamıyorum sana soylemek zorundayım diye sosunu kesti arkadası.. o seni aldatıyor.. is yerimin tam krsısındaki restoranda genc bir kadınla yemek yiyo her oglen. snra sarmas dolas biniyorlar arabaya.. sus sus cvabuk duymak istemiyorum bu yalanları diye baqırdı kadın.. onca yıllık arkadasını kendisini kıskanmakla sucladı.. erktesi gun oqle vakti o restoranın hemen karsısındaki bir koseye sindi sessizce ve peri masallarının sadece masal olduqunu anladı.. kocasının eskiden aynı hastanede calıstıqı genc cocuk doktorunu tanıdı hemen.. basen evlerinde aqırladıkları kadına nasıl sarıldıqını gordu adamın.. aksam kocası eve gelir gelmez basen baqırıp bazen aqla***** bazen ona sımsıkı sarılıp bazende yumruklayara haykırdı suratına herseyi.. inkar etmedi adam.. zamanla duygularının deqisebildiqini insanların porta yasa geldijlerinde farklılık aradıqı gibi bbir seyler geveledi aqzında ve bavulunu alıp gitti evden. kapıdan cıkarken son bir kez kucaklamak isterim seni diyecek oldu ama kadın defol dedi nefretle.. ilk celsede bosandılar.. modern bir ask hikayesinin boyle son bulmasına kmse inanmadı.. arkdaslarının desteqiyle ayakta kalmaya calıstı kadın. adamın sevgilisiyle birlikte amerikaya yerlestiqini oqrendi.. bazen yalnız kaldıqında onu hala sevdiqini hissedince aqlama nobetleri geciriyor askın yerini en az onun kadar yoqun bbir duyqu olan nefretin alması icin dua ediyordu..aradan bir yıl gecti.. herseyin ilacı olduqu soylenen zaman bile kadının derdine care olamamisti.. bir sabah ısrarla calan zilin sesiyle uyandi.. kapıyı actıqında karsısında o kadını gordu sen buraya ne yusle geliyordun diye baqırmak istedi ama sesi cikmadı.. lutfen iceri girmeme izin ver mutlaka konusmamıs gerekiyor dedi genc kadın.. kanepeye ilisti ve zo duyuln bir sesle konusmaya basladı.. hic birsey gorunduqu gibi deqil aslında cok usqunum ama o bir saat once oldu.. gecen yıl amerikadaki kongre sırasında oqrendi hastalıqını ve yaklasık bir senelik omru kaldıqını.. buna dayanamayacaqını hep solediqin gibi onunla birlikte olmek istiyeceqini biliyordu.. seni kendinden uzaklastırmak icin benden sevqilisi rolunu oynamamı istedi.. ailesnede haber vermedi.. birlikte amerikaya yerlestiqimi yalanını yaydı. oysa ilk karsılastıqını otobus duraqının karsısında bir ev tutmustu.. tedavi goruyor ve kurtulacaqına inanıyordu ama olmadı.. gece fenalasmıs bakıcısı beni aradı son anda yetistim sana bu kutuyu vermemi istedi.. goslerinden akan yasları durduyamayacaqını biliyordu kadın.. hemen oracıkta olmek istiyordu.. eline tutusturulan kutuyu acmayı neden sonra akıl edebildi.. itinayla katlanmıs bir suru kaqıt duruyordu kutuda.. ilk kaqıtta lutfen butun notları sırayla oku bir tanem diyordu.. sorayla okudu.. seni cok sevdim, seni sevmekten hic vasgecmedim, senin icin ölürüm derdin hep doqru soylediqini bilirdim.. fakt benm icin ölmenğ istemedim.. smdi bana soz vermeni istiyorum.. benm icin yasayacaksın anlastık mı ? son kaqıdı eline alırken kutuda bir anahtar olduqunu gordu kadın.. ve son kaqıtta sunlar yasılıydı..

"SAHİLDEKİ EVİMİZİ SENİN CİZDİQİN PROJEYE GORE YAPTIRDIM. KOCAMAN TERASTA MARTILARLA KAHVALTI EDERKEN, BEN HEP SENİ İZLİYOR OLACAGIM..."