bir tanrıyım
ama insani duyguları olan bir tanrı.
aşkı tadan bir tanrı ..
bir insana asık olan ve onun kaybetmenin acısını her notada duyururan bir tanrı
gel/gitlerde tanımıstım Syrinks 'i o altından sarısı sacları , kırmızı sanki ates yayan dudaklarını ..
kıskanılcak bir güzelliği vardı ..
öyle ki bu tanrıların hosuna gitmemişti.
en cirkinleri bendim aralarındaki.
yarı keci , yarı igrenc insan misali.
ama sevmiştim onu . her gün gidip bakmaya basladım
her gece aya onu anlatıp güneşe ağladım
tam dokunmaya basladım kaybettim. onu .
bir veda bile edemedim..
göldeki sazlara dönüştü ..
o sazlardan bir flüt yaptım ve onu üflerken bir yandan onu içime doldurdum.
öyle ya veda edemedim. sadece onun büyüsüyle büyüyen askımı yaydım ..

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
söylesene Pan..
insan ol dediklerinde beni öldürdüklerini unutmuşlarmıydı..
ölürken cıkardıgım cığlıkları hiç biri mi duymadı?
hepsi sağır oldu yalnızlıgıma şimdi yasadıgımı bilmek istiyorlar.
kacını dirilticekler..
kaç halkayı yerine koyucaklar.
ya şeytan?
onunla yaptıgım anlasmayı hangisi bozucak
kim günahlarımı alıcak elleriyle.
toplaya bilecekler mi ektiğim nifak tohumlarını topraktan?..
sanmıyorum Pan ..
sanmıyorum her gün yeni bir günah yazıyorum ibadetlerime
kim benim günahlarımı kendi göz yasıyla değişmek ister ki.
kendi ütopyamı kurmamdaki tek amac neydi unutum.
bir zamanlar kactıgımda sıgındıgım bir ülkenin sınırıydı.
şimdiyse sanki topraklarını teker teker satıp düş ticareti yaptıgım bir yer.
kendimi kandırıyorum.
kendimi var ediyorum , öldürüyorum
ne yapıyorsam kendime yapıyorum.
ötesi var mı ?
size ne benim mor olan gökyüzümden
mavi olan çimenlerimden
pembe akan suyumdan kırımızı olan gecemden
güneşimin aşkından, ayımın sarkısından.
halkalarımdan ..
konustugum tanrılardan.

gün geceye gebe kaldıgında .
ayrılık nöbetlerine girer güneş.
aya olan aşkından.. Pii !
varlıgını yokluguna katıp yıkılmıs bir gökyüzü kurar
hiç buluşmayacaklarını bile bile veda eder ona sessizce..
güneş ışıgından vazgecer ay için ay karanlık kalmaya razıdır güneş için
her güneş battıgında aya hediye bırakır ısıgını dimi satürn ..sende izlersin onları burdan
söylesene ..
aşk hep mi senden bişey alır Pi !.
ölmek bu kadar güzelmiydi doğmak kadar Pan ?

-evet , güzel...
-erken geliyor ölüm o zaman
sonsuz, sınırsız ve sanrısız sanıyordum oysa
ta ki kuşlar yalan söyleyene kadar
bir metafor içindeyim bu ara
kimliği belirsiz dünyalar yaratıp
ordakilere göre kendimi sınıfa sokuyorum
beyin hücrelerim kat trilyonlarda ama
ben tek hücreli bi amip gibi sekilsiz duruyorum ..

sözcükler en cok yaralayan olur ya Pi!
sen bazen düşünür keşke dersin hiç keşke demeye yüz tutmamışken
sonra baktıgında değmeyecek nice yıllar için koşar adım gidersin.
aslında kimse kimseyi anlayamaz, kişi kendini anlamamışken
ben bir tanrıyım ama su halime bak seninle aynı halkadayım..

sayısız tövbeden döndü benlik Pan ..
bu son bozgun olsun .
nerden nereye gecilmesi gerektiğini bazen bulamıyorum sanki
ısınlanma olayı zihnimin köşesinde varlıgını koruyor ve
g.t sıkısınca devreye girip beni, her yerden kurtarıyor.
sonra manyetk alan devreye girip bos bi araziye düşüyorum
sonu hep bir yalnızlık.
ben deve üzerinde sahralar görüyorum yakınlastıkca suretler gidiyor tek buda değil
melekler bile gülüyor bana o gri gökyüzü semasından
işte böyle Pan..
ben her halka parlatısımda
bir yıldız sönüyor gökten
bu yüzden yıldızlar azaldı
yarın hep soguk olucak gece..

kaybolmus ruhların içinde bedenini arayan bir kafilenin üyesiyim sanki tanrıda olsam..
hiçe satmak mı aşkı ne mümkün.
hani diyorum belki...

yok sayılsın tüm günahlar Pan
yıkansın bedenlerdeki damla damla akan beyazlıklar..
bir yudum daha tatmak istemesin dudaklar.
denizler durulsun
ellerinlerindeki kutsal cubuk bagdaş kurup tüttürülsün zebaniler tarafından
tanrılar bıraksın bizi.. yönetmesinler artık edenimi kukla misali. ..

dokulmamıs kutsal tapınak gibi bedenin sanki Pi
kim bilir ki senden baska o mabedin yerini.
hani diyorum belki gün yüzüne cıkarsan sakladıgın hazineyi ?

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]