IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Ellerimde toprak
bakışlarım lal
delicesine koştuğum sokaklarda
yorulmak bilmez kaçkın edasıyla yaşıyorum
paslı çivilerle duvarlara
heceleyerek yazdığım umutlarım
geleceğimi ve gideceğimi belli ediyordu
her gün biraz daha eksiliyor kayboluyordum
gidenler gelmeyenler dünyasında
kendi rolüme ısınmaya çalışıyordum
konuşmayı unutmamak için
her gün küfrettiğim sokaklar
ağzımdan çıkan her kelimeye sahip çıkıyor
her sevişmede duygularım rehin alınıyor
gasp ediliyordu
geride karabasan geceler kalıyordu
bir de söylediğim kırık dökük şarkılar
nesnelerin dünyasında
sevgilime sokak çiçekleri sunuyordum
sevgi yarım kalıyor
gözlerim kapanıyor
ya ben açmak istemiyordum
ya da o görmek istemiyordu
yaşananlar bir masal olmalıydı
bir rüya
gözlerimi açtığımda
bana ait olmayan şeyleri görmekten
korkuyordum
masal gibi yaşıyordum hayatı
genç sevdalar çalıyordu kapımı
günün belli saatlerinde
yemek sonraları atıştırdığım
aşk hikayeleri yaşıyordum
senaryosu tamamen doğaçlama olan
bu metinsiz hayatın
tek kişilik komedisiydim
“ruhuma sarılanlar ağlıyordu”...