[Frozen]

Beni öldüren herkesi bakışlarından tanıyorum,
Seni henüz tanımamış olanlar alnıma ateş etti,
Ve tanımış olanlar göğsüme..

Adını duymuş sokak çocukları kekeliyorlar konuşurken,
Dilenciler biraz eksik, akşamüstü olmadan tezgahlarını kapatıp gidiyorlar.
Sen bakma, hepsine yatacak yer verdi bu insanlar..
Bir çocuğun kalbinde,
Bir annenin rahminden düşen gözyaşları barındı,
Ve bir adamın kalbine tıka basa doldurdular vakti dolmuş eşyaları.

Hayatın bana verdikleri,
Ve benim ondan alamadıklarımı izlerken kara sular indi gözlerime.
Bir çocuğu yine, en çocuk yanından kandırır gibi,
Kuyuların içinden çıkardıkları ipleri, kolye diye boynuma doladılar.
Sevinerek taktım,
Ve gösterdim deli gömleğimin altından,
Aşkın hediyesi diye, taşıdım gurursuzca.

Bir şarkı söylüyorum en derinimden,
Bir şarkıyı sürekli tekrarlıyorum, dudaklarım titriyor,
Sözlerini bilmiyorum bu şarkıların, ama söylüyorum deli gibi..

Şarkılar acıtıyor, bir acının kafasını karıştıyorum,
Bir kadının kalbinde kendimi ararken karıştırdığım gibi,
İçinden saksafonlar çıkıyor, caddeler deccaller oluyor,
Boğazımı sıkıyorlar çok ıslanmış gibi,
Dokunma o kadınlara diyip bir daha öldürüyorlar beni..

Sokaklar sakat kalıyor, üzerinden yürüyüp düşünüyorum,
Ey sokak, şu göğün ağırlığına nasıl dayanıyorsun bilsem...
Mecaz yada hicaz bir türkü oluyorsun damağımda,
Ve caz yaralıyor adamı, hele bugün..

Bitiğim,
Ve düşünmekten alamıyorum kendimi,
Kırk yıl düşünsem unutamayacaktım seni,
Ve düşünüyorum yine,
Ey istanbul?
İçinde nasıl ölünür?

Oysa bilirsin, bir çocuğun gözleriyle aynıydı,
Kayan bir yıldıza tutunup yeryüzünü seyretmek..
Ve bir kadının kalbiyle bu sokaklar aynıydı,
Çıkamıyorduk içinden ne kadar uğraşsak...

Bir adamın kalbiyle,
Bir ananın rahmide benziyordu birbirine..

Çıktığın da büyüyordun gün be gün,
Ve bir daha sığamıyordun içine....

G.İNESİ