IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Yağmurda tek başıma ıslanmaktan utanıyorum bazen.

' Aa pardon böyle olsun istememiştim,
damlalarla sevişirken gökyüzü,
bende sarılmak isterdim elbet o'na '
diyorum tepeye bakıp.

Ben napayım, sevgili bu;
sev deyince sevmiyor ki, gel deyince gelsin.

Üşüdüğümü söylemiyorum uzun zamandır kimseye,
üşümüyor demek ki arkadaş, içim çıplak dolaşırım kime ne!

Herkes bir beden küçük aşkla dolaşıyor demek ki, ya da aşksız.

E şimdi ben onu seviyorum diye gidip söylemek zorunda mıyım, hayır!
Yok, gerçekten ondan bir beklentim de yok.

Yağmur şiddetini arttırdı.
Yalnızlık bana yakışıyor aslında gökyüzü,
kızma hemen,
tamam ondan vazgeçerim ne olmuş yani.

Neyse nerde kalmıştık.
Hah evet yağmurda tek ıslanmak ayıp değil,
yağmurda şemsiye açmak vasat olan
.
Bu kadar korkak olmayım,
hem belki ne malum biri gelir şemsiye tutar falan
bakarsınız işte o'dur.
'Yok, ben yağmurda benimle ıslanacak cesur birini istiyorum.'
dersiniz.

Niye olmasın, yapmayın lütfen.
Hiç mi film izlemiyorsunuz?