IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Umut Çizgisi / Mutluluk

sen giderken umut çizgisinde batan güneş,
ilk defa doğdu bu gün,
doğsun istedim 'öylesine'
sabah perdeleri açtım senden sonra, ilk defa.

yokluğunla sevişir haldeyken küfürlerim...
dışardan,
boğuk boğuk sesler geliyordu,
kavgalar vardı, bağırmalar,
mızıkçılık yapanlar,
kızıp oyunu bırakanlar..

ve mutluluğun ifadesiydi...

gamzeleri fışkıran yanaklar,
sus pus olmuş yalanlar,
ip atlayan, misket oynayan çocuklar !!!

boşluğa dalmadım bugün...
izledim mutluluğu,
boğuk boğuk!

seni anmadım birkaç saat...
biz diliyle '---'lik' yapan
çocuğa gülümsedim,
soğuk soğuk!

*

bende özendim onlara...
güleyim dedim
alt yapısında su kaçağı vardı gamzelerimin
yaşlar akıyordu..

mızıkçılık yapan,
hayat denen oyunu bırakayım dedim...
sen denen bir urganla,
kalbim kıyılarına bağlanıyordu.

aynada kendimle göz göze geleyim,
kavga edeyim dedim, bağırayım
göz göze gelemedim bir türlü
onlar hep seni arıyordu !

içime sindim kendi içimde,
çocuk gibiyim bende...
elim sende...
ah pardon!

aklım sende...