IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Dünya çok karanlık biliyorsun değil mi ?
Siyah-beyaz gökkuşağı resimleri.
Ve ben çok özledim seni..
Yalnızlık at koşturuyor evin boş köşelerinde tutup elinden çaresizliklerimin kaldırıyor ayağa.
Şaraplar ibadet ediyor karşımda.
Ben susuyorum..
Herkes gibi bir çocuk saklıyorum içimde, bir p*ç, bir o*pu her kimse çok zırlıyor i*ne.
Ellerim titreyince, birbirine savaş açıyor dişlerim sıkıcı sinema fragmanları gibi işte, yerleşmeye çalışıyorum koltuğuma..
Bacaklarım hiç rahat değil, sen kafanı koyup gözlerini yummayınca..

Yüzüme eroinmanmışım gibi bakılması da hiç hoş değil. Ve suçlanmak olduk olmadık, kaderimi sorgulamaktan müebbet kimsesizlikler yıkılması üzerime.
Saçlarımdan yayılan sigara kokusu kimseyi kanser etmez biliyorum, ya sensizlik bulaşıcı mı ?
Daha önce gittiğin bir kadınla haşır neşir olmuş olabilir miyim sence ?

Güzel bir hayal bu, birinin gelip ışıkları yakmaya çalışırken elimi prizlere kaptırması yani..
Alay etmek belki "Dünya karanlık ** koyiyim" diyerek yolunu buldurmak kahkahalara.
Karanlık...
Ürkütmez mi sizi de ?
Aynı dünyaların çocukları değilizdir belkide..
Kimbilir tanrı şaşırmıştır beni fırlatacağı deliği..
Kendimi çok suçlu hissediyorum bir terk edilmeyenle başbaşayken.
Durmasana diyorum içimden, hadi vur yüzüme. Sonra geçiyor bir kaç kitaba değiyor parmaklarım, birkaç şarkı, birkaç kötü hayat..
Elimdeki kağıda adımı yazıp, bakkal bakkal dolaşıyorun nasıl bulabilirim diye..
Bazen bir taksicinin eline tutuşturup, götür bakalım diyorum..
İndiriyor beni boğaz köprüsünde..
Hani bulsam beni, öldüreceğim. Küfür edeceğim.

Herneyse, daha çok özlüyorum seni böyle dipsiz sözlerin içine düştükçe..
Mutluydum çünkü seninle, sen gitmeden önce.
Karanlık değildi dünya. Sen ben görmeyeyim diye, imzamı taklit ederek bağışlamadan önce gözlerimi birlikte uyandığın bir fah*şeye.

Herneyse.
Sessizlik kafamı sıkıyor.
Susturmalı biran önce.
Bir kadeh rakı eşliğinde devam etmeli "Dünya karanlık *** koyiyim" diye gülümsemeye..

//Nursen Yıldırım.