IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Bir kadın sevdim,
İki mevsimden ibaret bir kadın.
İlkbahar ve yaz kokulu...
Islak kelebekler bırakırdım ellerine renk renk,
Kadıköy rıhtımında martılarla raksa tutuşurdu,
O öyle sallandıkça karşımda benim başım dönüp dururdu..
Katran karasıydı ruhu, sözü, gözü.
Başucumda kalmalı kadın güzel gözlerin.
Anlam yükleyemediğim sözlerini sakla ceplerine,
En kötüsü hiç bitmeyecek olmaları ne gözlerinin ne de sözlerinin.
Hep avutacak..
Hep dans edip çırılçıplak sarhoş edecek yalanların,
Söyleyeceksin daima gözlerini dikip sevmediğini ...
Ki sen kadınım siyah saçlarınla boğardın beni hayallerimde,
Kabileyetsizlik hisleri yayardın vücudumun derinliklerine
Sevmekten mahrum bırakırdın mağrur yüreğimi..
Sen ki siyah saçlı kadınım prangalar eşliğinde gitmelerine mahkum ederdin düşlerimi..
Karanlıklar ardında belli belirsiz silüetini görüyorum sanki,
sanki yüreğim karardı, sanki sen karardın..
Ne farkederki sevgili söylediğin yalanlarda karardı dünya,
Karanlıklar ardına saklandı seviş(me)ler.
Gözlerini düşürdü yüzünden kadın,
Ayakları en son ölü aşıklar kentinde kaldı Aşkı diriltemeyen elleri..
Düşürmüştü ellerini aşkın rahminden..
Teni..Teni dardı etine..
Adressizdi tüm hatları..
Aşk derdi; mayınlar patlardı dudaklarında..
Soluğundan akıttığı acıları vardı..
Ve tüm renklere inat..
Adı : Siyahtı...