[Frozen]

bir kadın yatıyordu gecemin avucunda
düşlerini muson yağmurlarına benzeten
asılsızca ıslatır sessizce akardı
akustik bir filarmoni çalardı gözleri geceye
seviyorum desen susardı

tuhaftı
gece boyu dalardı gözleri geceye
iki firari dolanırdı diline her zaman
birini eve gelince portmantoya asardı
ötekiniyse ihbar edip ağlardı

her sabah düş soyunup hayat giyerdi üzerine
geceyi katlayıp yatağın üzerine koyardı
balkondan aşağı fırlatılmış bir ceset gibi
atardı bedenini kapıdan dışarı
gölgesi 12. caddeden aşağı doğru uzardı
yaşıyorsun desen korkardı

bir kadın yatıyordu gözlerimin içinde
o uyanınca sokaklarım çocuk olur susardı
ben susardım
lacivert susardı
sadece eflatun ağlardı
sadece o kadın ağlardı ve
avuçlarım yağmur yaşı kokardı...