|
Anne Kokunu özledim anne.. Çocukken korktuğum da koynuna girdiğim gibi.. alsana beni yine, yatırsana göğsüne, okşasana saçlarımı korkma oğlum diye teselli etsene.. neden kader bu kadar üstüme geliyo anne ? Küçükken Allah baba derdim.. Bir Baba oğlunu neden bu kadar üzer ki anne... mutluluk hep masallar da mı olur ? dedem anlatırdı bana ölmeden önce.. eğer öyleyse önce dedemi, sonra da çocukluğumu istiyorum anne.. Çocukluğumu.. Hiç bir şeyle kirlenmemiş tertemiz umutlarımı.. Çocukluğum da bir tek annem'den korkardım.. yaramazlık yaptığım zaman.. Büyüdükçe azaldı o korkum.. Şimdi ki korkularıma, üzüntülerime bir bakıyorum da.. Çocukluk korkularım geçmişimin kapısını aralamış gülümseyerek el sallamakta bana.. Alt etmiş doğruluğu, yalancı tebessümler.. Sen uzaklaştıkça benden, mutluluk sinsi sinsi gülümsüyor bana, nispet yapıyor sanki --------.. yazamıyorum çıkmıyo işte.. ölü bir şair'in hissettikleri ancak bu kadar olur.. Bu kadarını yansıtır.. keşke hayat'ın armağan ettikleri de, okul yılların da ki arkadaşlık gibi olsa.. Ölümüne görüşücez deyip, bir hafta sonra unutulabilse insan yaşadıklarını.. böyle olsa ya hayat.. biraz da leblebi tozuna benzetiyorum hayatı.. yerken ağzınıza, yüzünüze bulaşır.. nefes almaya çalıştığınız da beceremezsiniz.. Size zarar verir.. Anne.. Sözlerim kanıyor.. özür dilerim bana öğrettiğin gibi duramadım hayatın karşısın da.. Yıprandım fazlasıyla... bana kızmasana.. bağırmasana.. ben ölüyorum anne.. ağlamasana... eski beni tanıyanlar hep beni öyle hatırlasın.. güler yüzlü.. bir şey var söylemek istediğim belki kızacaklar bana ama.. meraklı yüzlerden saklanmanın en iyi yolu gülümseyen bir maske.. ve her madalyonun iki yüzü vardır.. Keşke diyorum hiç büyümeseydim.. Yolumu kesmeseydi sevda dar sokaklarda.. Kader'im ipleri geçirmiş boynuma.. istediği yere sürüklüyo beni.. Her şey'i öğrettin bana.. Neden gam'sızlığı öğretmedin anne ? neden yalan söylemeyi öğretmedin anne.. Çocukken yeni aldığın oyuncakları bozunca ağlayarak gelirdim sana.. Teselli ederdin beni "ağlama oğlum, yenisini alırız" diye.. Şimdi de ağlıyorum.. Oyuncağım paramparça.. Yine alsana beni kucağına, sarsana.. ağlama oğlum, yenisini alırız diyerek bir öpücük kondursana.. altın sarısı saçlarıma.. ben bunu özledim anne.. banyo'dan sonra saçlarımı taramanı özledim.. aklım başında olduğu günden beri mutlu olduğum zaman sayılıdır.. Elemler, kederler,aşklar,savaşlar ve HAYAT!!.. Yıprandım artık anne.. kızarsın bana şimdi isyan etme diye.. İsyan'a bile halim kalmadı ki anne.. Ruh'um can çekişiyor anne.. Beni dizine oturtup sevdiğin günlerin hayali geliyor gözümün önüne.. Onlar bile son demlerini yaşıyor anne.. İlk bisikletimi hediye ettiğin gün geldi dün gece önüme.. Çok sararmış, naftalin kokuyodu anne.. ve düşerken boşluğa el sallıyordu bana.. içinde ki burukluğu anlamadığımı sanarak gülümsüyordu. |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 09:27. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk