![]() |
(p) iç monologlar (P) İÇ MONOLOGLAR ‘’Kılcal damarlarımda oluşan birikintiler aşkın hâleti-i ruhiyesinde Uçsuz bucaksız sırlara dönüşüyor.’’ Siyah beyaz dünyamda ürkünç bir tek’il kişilikle Pi sayısı kadar anlamsızım İçimde (p)iç monologlar var vesselâm Ölümsüzlükle olumsuzluk arasında gidip gel(emey)en ruhum! Ben zaten bu dünyada Araf’ın tâ kendisiyim. Yüzdürürken ruhumu 7 iklimin yağmurlarında Dilimdeki en güzel küfürlerimi sezgisel rastlantılara kurban ederim Kaldırırken şahadet parmağımı fizik ötesi bir dünyanın en can alıcı sonrasızlığına Varışım sanadır Tanrı’m İşte tam bu noktada ‘’Es quedem flere voluptas’’ Boğulurken gözlerimden akan parıltılı yaşlar arasında Keman çalan parmaklarımın mahremiyetinden düş’müş son nota! S’es ver Sol! Sesimin en titrek yerinden Sor! Sersefil yolculuklardan gelen selam Hû! Uzun lafın kısası: ‘’Aslında hepimiz yorulmuş ruhlarımızla kozmopolit bir yaşamın ölü noktalarıyız.’’ İrem Kurt Yirmisekizaralık2bin10 |
Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 03:47. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk