IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Delice bir aşk bu biliyorum, kendimde degilim seni severken, kendim olamiyorum Bu kadar sevilemez, bu kadar ozlenemez bir insan diyorum; imkansiz diyorum boylesine bir aski bu kadar kucuk bir yurege sigdirmak Ama seni sevdikce buyuyorum ben de bu askla birlikte, seni sevdikce devlesiyorum seni sevdikce hicbir seyin imkansiz olmadigini goruyorum....

Bu kadar sevilebilir mi bir insan
Bu kadar ozlenebilir mi
Insan kendini ne kadar asabilir
Ve ne kadar yasayabilir bir insanı
Ancak bu kadar
Benim sevdigim, benim ozledigim, benim istedigim, benim yasadigim kadar

Hicbir kadin hicbir erkegi
..ve hicbir erkek hicbir kadini
Bu bicim.. bu bicim sevmedi..

Her gordugunde yeniden, en bastan sevmeye baslamak ve hic eskimemesi sevginin, hic alisilamamasi, her gordugunde yine, yine, yine heyecanini yasamak o ilk gorusun, ilk bakisin ilk dokunusun Yuzunun kizarmasi, yureginin yanmasi, ellerinin titremesi her bakista...

Ondan uzak oldugun dakikalarin katlanilamaz olmasi, bir kez sesini duyabilmek icin delice çaldirmak telefonlari, aksam eve dondugunde orada olacagini bile bile, ona son kez veda ediyormus gibi yureginin yanmasi evden cikarken, ve donuslerinin her aksam bir bayram havasinda olmasi...

Isminin gecmedigi hicbir konuyu can kulagiyla dinleyememek ve asla mutlu olamamak o yaninda yokken, gordugun herkesi ona benzetmek, konustugun herkese onu anlatmak, her aninda onu yasamak...

Yanindayken bile ozlemek, uyurken bile ozlemek, dokunurken bile ozlemek

Imkansiz mi?