Sana Hasret Kaldı Canım...
 

sırtımı dönüp uzaklaşmak istedim senden
ama dünya gibiydi gönlüm
ne yana dönsem yine seni gördüm
senin sıcaklığını hissettim içimde
sen benim her daim güneşim oldun
ne sana kavuşacak kadar yaklaşabildim
nede senden kopacak kadar uzaklaştım
yaklaşsam yanarım uzaklaşsam sonsuz karanlıkta bir başıma kalırım

sen benim güneşimsin
etrafında dönüyorum divane gibi
4 mevsim yaşıyor gönlüm seni beklerken
Her yaz yanıyorum aşkınla
Her sonbaharda sevgimi döküyorum yollarına
Her kış bembeyaz bir örtüye bürünüp seni bekliyorum
Ve beklediğim an gelip buluyor beni
İlkbahar çiçekleri açıyor sana yaklaştığım ve seni gördüğüm heran
Varlığını hissettiğim anda yemyeşil yapraklar, binbir renkli çiçekler açıyor içimde
Her yanımı mis kokusuyla kaplıyorum bir gülüşüne

birgün beni görüpte yakarmısın aşkınla bilmemki
belkide sönüp terkedersin beni
ya aşkının ateşini gönder yüreğime
yada sapla hançerini sevgime
ama seni kaybedeceğime
razıyım sevgini kaybetmeye

sana bir adım yaklaşayım ne olur
yaksanda beni, yıksanda sevgimi
sonkez hissedeyim sıcaklığını
sonrada vur son darbeni
ve
Al bu Sana Hasret Canımı...

alıntıdır...