|
Yarım Hikaye “Dur! Denilebilecek kadar adım atsaydık eğer; kal demeyi içten değil dıştan söyleyebilirdik belki ? “ Sen gitmeseydin dudaklarımı büzmezdim yalnızlığa ,yalnızlığıda siper etmezdim kendime.. geleni kovmaz gidenide özlemezdim bu kadar … sorsalar en çok hangi yanın acıyor diye ” en eksik ve en eski yanım” derdim bu sebeple .. o kadar ki gittiğinde “ölürüm” demelerim bile çoğu zaman içime yalan kaçıyor.. ölmüyorum ..sadece deliriyorum içten içe “sen” diyerek .işte o anlarda susuyorum delirmelerimin ağır başlı ihtiyar yalnızlığına “sevgilim şimdi garip bir hikayenin iki aktörüyüz sen geleceğin katili ben ayrılığın maktülü…” halbuki içimde kabuk bağlamayan bir yara halini alacak olan kalanım değil gidenimdi ve ben ne zaman düşsem birine hep sana kan(aya)caktım.. gelen zaten isteği ile gelmişti bana avuç içi dilli sevgilerle gelende değil topuk hızında kaçan sende kalmıştı gönlüm.. oysa geçmişi geleceğe hiç taşımamam gerekmiş.. çok geç öğrendim yüreğinden kovulurken “sen yoksun ve hiç olmayacaksın.. çünkü gittin! sonunu bilen korkak bir falcı gibi …” doğrudurlarım peydah oluyor yüzümüzden düşen her damlada..yaptığım her yanlış çizik çizik yansıyor göziçimde .. yanağıma düşen her damla hoş kallarını bıçak gibi kesip atıyor hüznümden.. düş bozanlar kaçıyor kelimelerimin en ağlak tavırlarına.. hıçkırıklarımda boğuluyorum.. biri el atsa kalbimi ona vererek kurtulurum sanıyorum.. yanılgılarım çok doğrularım hep yarım olduğunu o an anlıyorum… ” yarım kalple kaldım ulu orta bedenimde , tamamlayamadım bütün bir hikayeyi, yetim bir çocuk gibi üstsüz bıraktım cümlelerimi… “ o kadar ki tamamlanabilecek bir hikayeyi bir önceki gibi eksik ve yarım bırakmıştım.. zaten bundan sonra olabilecek her hikayede şu an yarım kalan hikayem gibi yarım kalacaktı .. söylenebilecek tüm sözleri atılabilecek tüm adımları sabahları geceleri bileklerinden kestim .. mutluluklarım bile pansuman olmuyur hiç yanıma.. “içimde düş yaparmısınız bayım !.. “ işlemeli bir ayrılığın elvadalarını sakladım anne olmuş koynuma.. kimseyede göstermiyorum kendime kaçarım diye ! oysa aşkı ölürken bile sevmek için sevmiştim şimdiyse ölümü bekleyen bir hasta gibi bekliyorum gel demelerini !ardından yerli yersiz ağlama sancılarımın baş aktörü seçiyorum seni . o an farkında değildim üstündeki ağırlığımın ! kusuruma bakma… “yarım kalple kaldım, tamamlayamadım bütün bir hikayeyi, yetim çocuk gibi üstsüz bıraktım her cümleyi… “ o kadar ki tamamlanabilecek bir hikayeyi bir önceki gibi eksik ve yarım bırakmıştım.. zaten bundan sonra olabilecek her hikayede şu an yarım kalan hikayem gibi yarım kalacaktı .. söylenebilecek tüm sözleri atılabilecek tüm adımları sabahları geceleri bileklerinden kestim .. mutluluklarım bile pansuman olmuyur hiç yanıma.. ” oysa yaşanacak ne çok şey vardı omuz hizası hayatlarımızda , yaşadıklarımıza kör olurken yaşayamadıklarımızı görseydik eğer.. gör(e)medik” körlük nedir deseler bana ” bir bitiş noktası ” derim.. o gün kalbimi yetim bir çocuk gibi kalbinden atmasaydın kör olduğuma inanmazdım.. gözlerime bu kadar sen bulanmışken kirpiklerime hiç bir yalan bakışı yapıştıramam. sen düşme sakın gözlerimden ben yine aşka kör giderim! yani sevgilim bu hikayenin en kestirmesi ” yine sen yanım acıyor” olabileceği ve en eksik yanı ardın sıra attığın gözlerimin filistin gibi kalması ! (Hanife Dilek Çağşırlı) |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 23:00. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk