Adsız hüzün
 

Saçların epeyce dağılmış dudakların duvara çarpmıs çözüldüm.
Çünkü ben senin sözündüm.
Aşka secilmişti tüm vakitler.
Seçildin.
Çünkü sen bir çicektin.
Alıp başımı gidiyorum; yeşil başlı kumsallara..
Güneştin..
Çünkü bedenimdeki ateştin



Bir nefeslik dinlenişti hüzün...
Hep bir gülümseyişe aralanan dudaklarımı büzmekti...
Hayatın şaşırtma kuvveti öylesine büyüktü ki...Kocaman kocaman açılmış gözlerimi küçücük bir an yummaktı hüzün...
Bir iki damla yaş da cabası.