Acılara Rağmen Aşktan Vazgeçemeyiz Çünkü;
 

Kişi yaşamalıdır aşkını ölesiye. Hele acıysa… Aşk girdi mi araya insan acıya da doymaz olur. Bırakır kendini, çırpınmaz bile. Kurtulamayacağını bilir. Kim kurtulmuştur ki bugüne kadar aşk acısından. Kim? Aşk değil mi bu varsın acıtsın deriz. Neler çekeriz, uğruna neler feda ederiz. Ama o ne yapar, gelişinde nasıl sevindirdiyse sizi ‘sen sevin şimdi. Nasılsa gideceğim. Hem de öyle kaçıracaksın ki beni herkes gibi elinden acıycak sonunda canın. Senin de…

Aşk varsa acı da vardır.’ Der. Aşkın değişmez kuralıdır bu. Kaybolmak istiyceksin o gözlerde ama nafile. Oraya da zehirini salmıştır aşk.

Ama her şeye rağmen güzeldir. Ona dokunmak, gözlerine bakmak onun için heyecan duymak... O denilince akan sular durur. Ordaki herkes beyaz o kırmızı olur. Onunla konuştuklarınızı eve gelince kapıyı kapatıp çekilip odanıza bir bir tekrarlamak size en heyecan verendir. Şunu şöyle deseydim böyle yapsaydımlar tekrarlanır durur aklınızın ondan arta kalan biryerlerinde. Sizi sarıp sarmalar şefkatlice, yumuşacık aşk denen o hoş şey. Mutlu olursunuz.

Gözlerinizden duygu akar… Kulaklarınız aşk nameleri arar sürekli. Her saniye hücreleriniz yenileniyormuş gibi hissedersiniz. Çiçekler de bundan nasibini alır tabii. İşte aşk bu ve bizim anlatamayacağımız ve farkına varamayacağımız hislerle doludur. Ha sürekli yediğiniz ve annenizin şikayetçi olduğu tırnaklar da tarih olmuştur.

Çünkü aşk insanoğlunun sahip olduğu en güzel armağandır. Her insan aşkla birlikte kendini dünyanın en şeker insanı hisseder.

Bu yüzden tüm acılara, çıkmazlara, dolambaçlara rağmen hala o en eski masalı özlemle anıyor ve yaşamaya can atıyoruz…

Cevap: Acılara Rağmen Aşktan Vazgeçemeyiz Çünkü;
 

Evet geldiği gibi gidiyor, birgün önce çok sevdiğin insan birgün sonra öyle birşey yapıyor ki yabancılaşıyorsun.O hiç bitmez dediğin aşk bitiyor, kalbin öyle yapayalnız kalıyor ki sığınacak yer arıyor.Buluyor ama öyle kararlar almış öyle bir yola girmiş oluyorsun ki.Sen başkasına aşık oluyorsun, yabancılaştığın minnet borcu duyduğun insan senin kıymetini anlıyor, bırakamıyorsun, dönemiyorsun, nasıl bitse diyorsun.Yolun ortasında sen birucunda yabancılaştığın eski aşkın, diğer ucunda kalbinin yaralarını sarmaya hazır yeni aşkın.Nasıl denilebilir ki? Kusura bakma ama ben seninle evlenmeye hazırlanırken yaptıkların yüzünden sevgim bitti ayrılıyoruz diye.Denmiyor işte denmiyor.Sen acı içinde kıvran kimsede seni anlamıyor.Sırf kimse üzülmesin diye arada kalıyorsun hemde ne ara.Aşk nasıl birşey çözemedim.Geldimi gitmez aşk asla bitmez diyen biriyken.Alda gör aşk insana neler yapabiliyor dedi bana.Şimdi durdum sürükleniyorum Aşk yüzünden.

Cevap: Acılara Rağmen Aşktan Vazgeçemeyiz Çünkü;
 

Çünkü ; Acı çekmek , ruhun fiyakasıdır !