Üzülmek..
 

Şimdi kimler için üzüldüğümü düşünüyorum da, şu yüreği yerinden çıkarıp atmak geliyor içimden...! Kendime olan kızgınlığım, onlara olan sevgimden nedense hep daha fazla...! Umutlarımı bir adım öteye taşımak için onlara yüklediğim anlam, onların yüreklerinden çok daha ağırdı...! Ya onlar bu yolun yabancısıydı, ya da ben bu yolda kime güvenip kime güvenemeyeciğimi bilemeyecek kadar acemi...! Artık benimde bu yolu yüreğim kaldırmıyor, ve içi karmakarışık...! Benden güven duygusunu aldıklarından beri, her türlü sahteliğin yüzüne tüm acılarımı kusasım geliyor..