IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Belki de sır; kara kuru ağacın da baharın da değerini bilmekte.. Hani demişsin ya, benzeşiyoruz ama farklıyız diye... Ayrık otu da pek ala faydalıdır değerini bilene, en az erguvan kadar ya da daldan dala uçuşan bir kelebek kadar.

Ama değer bilmeyene, asma bahçeleri vaad etsen de kaçar gider işte.
Değerinin bilindiği, kocaman yüreklerde yeşert sevgini..

Neden güzel bahçedeki istenmeyen ayrık otu gibiyim bazen.. Ve herşeyin olması gerektiği gibi olduğu bir dünyada nasıl bir duygudur ayrık otu olarak koparılırken biteviye ağlamak ama sesini duyuramamak

Neden ihtiyaç duyulduğunda arananım da ben, diğer zamanlarda ayıklanıp ortadan kaldırılmak istenen.. Hadi bana anlat lütfen: Ayrık otu olmayı ben mi seçtim de şimdi dikilip; 'nasıl arsız büyüyor, kurumadı kökü gitti! diye söyleniyorsun başımda.

Denemedin ki beni sevmeyi, istemedin ki beni bahçendeki gül kadar. Fark ettin mi bilmem ama ben de sevdiğin baharla geldim bahçene. Neden akşam sefası, leylak ve erguvan gülümsetiyor da yüzünü, beni görünce dönüyor gözlerinin feri. Olamam ki sen istedin diye ben gül. Dikenim yok acıtamam ki tenini.

Yağmur beni de yeşertiyor işte ve güneş yeşile döndürüyor rengimi. Aktarlara vermek için toplayan kadınların gözdesiyim ben. Yok etmek değil beni toplarken amaçları, onlar beni koparırken acımıyor köklerim benim. Beni acıtan senin yok etme isteğin. Sen değerimi bilmesen de varlığıma sevinenler var benim.

Hatırlar mısın sabahları en çok çiy benim kırılgan incecik kollarımda toplanırdı da, sen içime kadar sokulup çiyi severdin sadece.. Aslında gözyaşlarımda fotoğrafladığın, yok etme isteğine akan içimin acılarıydı parmağınla aldığın...

Şimdi bir aktarın cam kavanozunda bana sahip olmaktan mutlu olacak alıcımı bekliyorum ben. Son yolculuğumda mutluluk verecek olmaktan ağlayamıyorsam gözyaşlarım kalmadığından değil, kuruduğundandır.

Yazmışım ayrık otu olmak hali üzerine..
Değer belki de. Değeri bilmek.. Kara kuru olsa da bir ağacı, baharda açmasa da sevebilmek..

Doğru diyorsun; kara kuru bir ağaç bahar olmayı bilmez...