IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

Kendimi kandırmaktan yoruldum…Hep senin haklı olduğun yalanına tutunmak artık zor geliyor bana.

”Ben yanlış anladım…Hayır sen öyle yapmak istemedin.
Tamam suçlu bendim.Sen haklısın sen suçsuzsun sen masumsun.
sen…sen…sen…”

Ya ben…!
Her yanlışının ardından doğrularını arayan onlarla avunan benkendini haksız bulup kahrolan kendini gecelere vuran ben…
Ama yinede nerdeyse bundan mutluluk duyan gene ben.Tekrar tekrar aynı acıyla yananher acıyla birkez daha aşık olan hep ben…

Bunları yazması kolay dataşıması öyle kolay değil.Her babayiğidin her aşığım diyenin çekeceği dert değil…
İşte ben bu cesaretle bu koskoca sensizliği yenmeye çalışıyorum…Gözlerimden öteyken bile özlerken tenini gönlümden öte atıyorum tüm hislerimi…

Eskiden…
Verdiğin acıya bile razıydım.O ; ayrı bir hazayrı bir paylaşımdı.İçimde kıpır kıpır bir umut vardı.
Zaman zaman aklımı karıştırıp hayallerime oturttuğum sensonra hiçbirşey olmamış gibi davranıp sessizce ama ardında derin sancılar bırakarak yokediyordun herşeyi…
Biliyor musun…gitmelerine bile alışmıştım artık!

Şimdi…
Dayanamaz oldum bu yürek sancılarına artık kaldıramıyor bedenim senin uğruna olsada…
Senin uğruna ama senden habersiz ama sensiz…Senin hayallerin başkayken hayallerimin bir parçası yapamıyorum artık seni…

Güçsüz de…yapamadı pes etti de…yoruldu gitti de…
İnan son kez dayıyorum başımı omzuna
İnan son kez bakıyorum böyle içten sana
Ve inan son kez ağlıyorum uğruna…