İçimdeki Karanlıklara inat
 

İçimdeki Karanlıklara inat;


Mesafeler bırakıyorum Hansel ve Gratel'in ekmek kırıntılarına aşikar,

kırık köprüler bağlıyor, geçmişimi bu günlere..

Hep kaçıyorum ve yılgınım nefes almaktan...

Kazma kürek işliyor toprağın al yüzünde ve kazıyorum gündüzleri kapattığım,

mezarların kapısını aralıyorum merhaba demek için...

Ölümle yaşam arasında kararsız kalıyorum...

Tam karar verecekken gecenin karanlığında

Güneşin selamıyla yırtıyorum kefeni...