Çevrimdışı

Sevgili olmak:
“Seni seviyorum” demek değil, gözlerinin içine baka baka “sadece seninim” diyebilmektir…
“iyi misin” diye sormak değildir sevgili olmak, çünkü sen onun iyi ya da kötü olduğunu anlamak zorundasın; “neyin var” demek değil,
Akıl verir gibi şunu, bunu yap demek değil, onun için bir şeyler yapabilmektir sevgili olmak.
Çünkü o sevgiliyse eğer; bir şeyler yapamasan bile yanında olduğunu hissettirrmek yetecektir ona, yeter ki onun eğilen başına omzunu daya…
Fedakarlıktır…
Mutluluğuna ortak olmak değil sadece, mutsuzluğunu paylaşmaktır sevgili olmak…

Sevgili olmak şehvet dolu gecelerden çok, sakin bir sabaha birlikte uyanmayı düşlemekti.
Canından can olduğunu bilmekti,
Baba,
Anne,
Dost,
Arkadaş olabilendi sevgili…
Herkesin ilgisini çeken biri olduğun için değil, seni sen olduğun için seven, onu yalnızca kendisi olabildiği için sevmekti...
Yetmez mi ki?

Ne mutsuzluğumu hissedebildin ne de acım acın oldu senin. Biz asla insanlığımıza dair hiçbir hatamıza, hiçbir acımıza, hiçbir yalnızlığımıza ortak olamadık birbirimizin, belki de bile bile olmak istemedik…
Evet öyle; sevgiyse mesele sevdik, hem de çok…
Ama hepsi bundan ibaretti. Hiçbir şey için uğraşmadan, hiçbir fedakarlık yapmadan yalnızca sevdik…
İşte bu yüzden,
Biz hiçbir zaman sevgili değildik…