IRCForumları - IRC ve mIRC Kullanıcılarının Buluşma Noktası

7 yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı.8 yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı.
10 yaşında yüzü kanlar içinde kalacak şekilde,yeni okulundaki hocasından dayak yedi.Ailesi onu okuldan aldı.
17 yaşında hayalindeki okulun istedği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı.
24 yaşında tutuklandı günlerce sorguya çekildi ve 2 ay tek başına bir hücrede hapis yattı.
25 yaşında sürgüne gönderildi.
27 yaşında kendisinden bir yaş büyük meslektaşı kendisinin de üyesi bulunduğu derneğin çalışmalarıyla kahraman ilan edilirken,kendisi hiç önemsenmiyordu.
30 yaşında kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken,doğduğu şehir düşmanların eline geçti.
30 yaşında amiri,onu kendisinden uzaklaştırmak için başka göreve atanmasını sağladı.Yeni görevinde fiilen işsiz bırakıldı.Aylarca boş kaldı.
37 yaşında böbrek hastalığından Viyana'da 2 ay hasta ve yalnız halde yattı.
37 yaşında komutan olarak yeni atandığı ordu dağıtıldı.
38 yaşında savunma bakanı tarafından görevinden atıldı.
38 yaşında bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu ve başkasından bir redingot ödünç aldı.Ayrıca cebinde sadece 80 lirası vardı.38 yaşında kendisi için tutuklama kararı çıkarıldı.
39 yaşında idam cezasına çarptırıldı.
Sonra ne mi oldu?
42 yaşında Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı oldu.
Bu öykü efsanevi lider Mustafa Kemal Atatürk'e aittir..
--Başarınızın önündeki engel ne? Paranızmı yok? Atatürk'ünde yoktu! Sağlığınızmı bozuk? Atatürk'ün de bozuktu. Çevrenizde sizi çekemeyenlermi var? Atatürk'ün de vardı. Bazı yakın arkadaşlarınız sizi arkadan mı vurdu? Atatürk'ünde başına geldi! Aileniz çok zengin değilmiydi? Atatürk'ün de değildi! Amirleriniz hakkınızımı yiyor? Atatürk'ün kinide yemişlerdi!! Çaresizlikten yakınmayın! Çare SİZSİNİZ..

Alinti.