[Ruj]

Kınalı Keklik çok geniş bir yayılış alanına sahip olup Avrupa'nın güneyindeki Doğu Pirenelerde, Güney Fransa'nın yüksek dağları, Alpler, Karpatlar ve Balkanlarda, Yunanistan'da, Akdeniz adaları, Anadolu, Filistin, İran, Afganistan,Pencap, Hazar Denizi, Keşmir, Pamir, Himalaya, Çin, Moğolistan ve Doğu Tibet'te bulunur.

Kekliğin gagası ve ayakları kırmızıdır. Gözünden başlamak üzere gerdan kısmını kaplayan ve içerisinde kalan beyaz bir bölgeyi çevreleyen bir şeride sahiptir.Avcılar arasında yoz diye tabir edilen yaşlı erkek keklikte alın çizgisi, gaga ile göz arasındaki bölge ve göz üzerindeki çizgi siyahtır. Tepe, ense, göğüsün ve gövdenin üst kısımları mavimsi gri renktedir. Bu renk sırt kısmında az veya çok şekilde bulanık kırmızı bir hal alır.
Göğüsün alt kısmı ve karın , pas sarısı, gövdenin yan kısımlarındaki kanat kalemleri ve büyük göğüs tüyleri renkli bantlar halinde olup, bu bantların uçları kahverengidir. Bu kısmı, siyah ve dar bir şerit çerçevelemektedir. Kuyruk kırmızı-kahverengi, orta kuyruk tüyleri gri-kahverengidir. Dişi keklik erkeğe nazaran daha küçük olup, boyun kısmında bulunan siyah şerit daha dardır ve erkekte olduğu gibi aşağıya kadar uzanmaz. Ayrıca dişinin tüm renkleri erkek kekliğin renklerine nazaran daha mat bir görünümdedir.

Keklik sonbahar ve kış başlangıcına kadar sürüler halinde yaşar. Kış ortaları veya sonlarına doğru ise çift-çift ayrılırlar. Nisan ayı dolaylarında, keklik 9-20 arası yumurta yapar. Kuluçka süresi 20-22 gündür. Palazlar çıktıktan sonra bu yavrulara dişi ve erkek keklik birlikte bakar ve göz-kulak olurlar. Büyüyen keklikler bir sürü (alay) teşkil ederler.
Keklik çok iyi işiten ve hızlı koşan (seken) bir kuştur. Kendisini tehlikede hissedince kaçar ya da pısarak tehlikenin geçmesini bekler. Hareketli olduğu zamanlar, sabahın erken saatleri ve akşam üstleridir. Gündüz sıcak saatlerde fazla gezinmez. Kekliğin düşmanları tüm yırtıcı kuşlar, kargalar, tilki, sansar,gelincik vb. hayvanlardır.

Keklik genelde üç tip arazide bulunur ve avlanır. Bunlardan birincisi taşlık ve çalısı az olan dağlardır. Böyle yerlerin kekliği diğer yerlerin kekliğine göre küçük olmakla birlikte avlanması da güçtür. Bunlar avcıyı ve köpeği uzaktan görünce saklanacak çalı bulamadıklarınmdan sekmeğe başlarlar ve bir müddet sekip uzaklaştıktan sonra saçma menzilinden uzakta uçarlar. İkincisi kısa meşelikler arasında tarlalar bulunan arazidir. Böyle araziler keklik avının en iyi yapılabileceği arazilerdir. Bu tip arazilerin kekliği diğerlerine göre daha iri olur. Çünkü kısa meşeler arasında keklik çok iyi pısar. Bundan sonrası artık av köpeğinin marifetine kalmıştır. Pısan kekliği yakından fermalıyarak teker teker kaldırır. Üçüncü arazi tipi ise tarlık ve çalılık, otluk bazı yüksek yerlerdir. Bu gibi yerlerin de kekliği iri olur. Ancak fazlaca ot olduğundan çok iyi bir köpeğe ihtiyaç vardır. Keklik bu gibi yerlerde avcının hemen ayağının dibinden fırlar ve avcıyı şaşırtır. Keklik avında mevsimine göre 7-6-5 numara saçma kullanılır.

Kekliler kışın sert geçtiği yıllarda telef olabilirler. Kışın etkisinden kurtulmak için genellikle su kenarlarını tercih ederler. Bu arayışları uçarak olmaz. Genellikle yürürler. Bu yürüyüşleri esnasında kuyrukları dikilmediği için kara sürtünmekten kuyruklarında yumruk kadar bir kartopu oluşur. Bu da kekliklerin uçmasını engelleyerek ölmelerine sebep olabilir. Böyle zamanlarda bilinçsiz yerli ahali, dağlara çıkarak keklik nesline büyük zararlar verirler. Kekliğe, zehirli atıklar ve ilaçların verdiği zararların yanında, palaz ve yumurtalarının toplanması da büyük tahribatlar verir.